De Lembeekse Bossen

Een vredevolle tocht op deze 11de november!

Vandaag vertrekken we in Het Leen in Eeklo.

Langs de spoorweg loopt een voetpad dat we volgen tot in Waarschoot.

Kerkje van Waarschoot in de verte

Daar lopen we langs het natuurgebied De Moerkens 

Zo kan het natuurlijk ook...

Via de wijk Bellebargie naderen we de Lembeekse Bossen.

De Lembeekse Bossen werden aangeplant in het begin van de negentiende eeuw.  Een deel ervan is naaldhout.  Het hout van de grove den werd gebruikt om mijngangen te stutten.  Als een gang dreigde in te storten begon het hout vervaarlijk te kraken en verwittigde op die manier de mijnwerkers dat ze zich maar beter uit de voeten konden maken!

Voor de natuur zijn deze dennen minder waardevol want er ontluikt immers weinig struikgewas. 

Het Kwadenbos

Een mooie partij loofbos vormen de Bellebargiebossen. Dit Waarschootse stuk van de Lembeekse bossen is ter plekke beter bekend als  het Kwadenbos.  Het hout van dit bos werd gekapt en via het Kaprijks Vaardeken naar de Gentse bakkers gevoerd.  Die gebruikten het om er hun ovens mee te stoken. Het hout werd vervoerd op barges of platte schuiten.  Het laden kon beginnen nadat de schipper de bel had gerinkeld. Vandaar de Waarschootse wijknaam Bellebargie.

 In het Kwadenbos

En zo naderen we de Bevende Hazelaar.

Op het einde van de Wittemoer, vlakbij de grens van Waarschoot met Sleidinge, staat de Bevende Hazelaar.

Voor alle duidelijkheid: zoek hier geen hazelnootjes, want eigenlijk is dit een trillinde. Volgens de legende werd de Bevende Hazelaar geplant door de bewoners van de wijk Oostmoer.  In 1491 pleegden die hier een duistere moord.  Sommigen zeggen dat het ging om Filips van Cleef - de bevelhebber van de Gentenaars -, anderen beweren dat het een zwerver was die ten onrechte voor een rover aanzien werd. Wat er ook van zij, de buurtbewoners kregen wroeging na de moord en installeerden bij de boom een kapelletje. Al  snel werd dit een bedevaartsoord, waar in mei nog steeds een openluchtmis opgedragen wordt.  Vooral de zware stormen van de jongste jaren dedende trillinde geen deugd.  De vijfhonderdjarige boom werd vervangen en het kapelletje hersteld. 

Wat verder in het bos vinden we deze Kapel van Troost en Vrede

En eindigen doen we in Eeklo met een korte tocht door het centrum.

Hier het Belfort en de Sint-Vincentiuskerk.

Het Stadhuis van Eeklo

Het was een heel gevarieerde dagtocht: veel open stukken natuur en vooral heel mooie bossen.

(knooppunten: 10-9-8-20-21-24-23-35-36-34-33-28-27-26-19-18-9-10) 

En morgen?  Dan weer een andere tocht!