Le Bois Capelle

Vierde wandeldag.

Dag van de sneeuwvlagen, de grijze lucht, de hoogspanning en de vele, vele windmolens.

We kiezen voor de wandeling Le Bois Capelle die vertrekt van uit Coupelle-Vieille.

We starten aan het gemeentehuis en komen al vlug op natte paadjes terecht.

De lucht is grijs en weldra begint het lichtjes te sneeuwen. Jammer voor de mistige vergezichten...

Op deze hoogvlakte staan heel wat windmolens (éoliennes) en zien we heel wat hoogspanningslijnen.  Dit laatste niet zo fraai in het landschap.

Niet veel bos vandaag. Na het kleine bos Le Fond Tiennet ...

... dalen we af via een moeilijk begaanbare weg met diepe kloven en heel wat stenen.

Na veel wachten is er dan toch al wat blauw te speuren...

We naderen Coupelle-Vieille, startpunt van deze rondwandeling.

Nog een kijkje op de Traxenne

De Traxenne is een Franse rivier in het departement Pas-de-Calais, in de regio Hauts-de-France, linkerzijrivier van de Leie en dus een zijrivier van de Schelde.

Na nog een  kleine stop in Fruges sluiten we de dag af en hopen dat we morgen de zon weer zien!

De Verchocq au Vallon de Beaussart

Derde wandeldag!

Waar gaat onze tocht vandaag?

Inspiratie vinden wij  op de Franse website VISORANDO.    

Wij kiezen Randonnée n° 4195385 (!) en nemen zoals steeds de kaart en de beschrijving mee op tocht. Handig, ze vullen mekaar aan bij twijfel...

Vandaag bestaat de kaart uit 2 delen. 

En het begint bij de kerk van Verchocq.

De kerk Saint-Martin 

We lopen de kleine gemeente uit via een mooi graspad...

... en steken daarna de eerste keer  de rivier Aa over. De Aa is een rivier in Noord-Frankrijk van zo'n 89 km. Ze ontspringt in Bourthes, stroomt door Saint Omer en mondt uit in de Noordzee bij Gravelines.

De naam is Germaans en betekent 'water'.

We steken het Bois de Fasquelle over en komen voorbij een mooie geïsoleerde eik in een landschap van eindeloze velden.

Even verder en wat weggestoken deze Calvaire. In deze streek zijn er veel.

Na het Bois Chêneau krijgen we het Bois de Renty in het vizier. In de zon dartelen en rusten een zestal reeën op de flanken.

Het is heerlijk warm in het bos!

Grote stukken van het bos zijn begroeid met maagdenpalm. En in dit mooie winterweer steken sommige bloemen al hun kopje boven.

Eindeloze velden... met aan de horizon steevast een resem windmolens.

De enige tegenligger vandaag is een landbouwer. Hij brengt de mest naar de hoop, zoals iedere boer hier doet. De mest moet hier niet (onmiddellijk) worden ondergeploegd. Sommige bergen liggen hier al jaren...

Aan de rand van Beaussart slaan we een grasweg in en dalen we in de Vallei van Beaussart. 

In Rumilly volgen we de Gr 127 richting vertrekpunt.
Hier steken we nog eens de Aa over.

Juist voor de watertoren gaat het in dalende lijn terug naar Verchocq. 

Nog een laatste bosje en nog een laatste keer de Aa.

Bij de kerk van Verchocq is een plein.

"In de nacht van 10 op 11 november 1918 hoorde Churchill in Verchocq, vóór de rest van Frankrijk, telefonisch van de ondertekening van de wapenstilstand. Hij maakt het nieuws persoonlijk bekend aan de burgemeester en de inwoners van het dorp. Op 11 november om 8 uur woonde hij een dankmis bij, voorafgegaan door een Te Deum; de tommies – soldaten van het Britse leger – spelen de Madelon." (bron: https://chateauverchocq.com/petite-histoire-du-chateau)

Tot morgen?

5 bois et quelques raidillons

Plaats van afspraak: het plaatsje bij de kerk van Saint-Michel-sous-Bois. Groene omgeving, koud maar vooral heel zonnig!

Volgens de beschrijving van de tocht wacht ons een moeilijk parcours, met heel wat hoogten en laagten...
Maar we komen om te stappen en houden (soms) van een uitdaging...

Eerste bos van de dag is het Bois de St-Michel. We moeten hier nu 2 km rechtdoor. Op een weg waar we van links naar rechts moeten hoppen om te overleven...

Bij het verlaten van het bos verschijnen een reeks windmolens aan de horizon. Op heel wat hoogten staan hier heel veel windmolens.

Daarna is de weg naar Quilen  een verademing! 

Bos nummer 2 kondigt zich aan, het  Bois de Quilen. Samen  met de GR 127 is het stijgen geblazen... Maar het bos loont te moeite.

En met de GR 127 volgen we richting het Bois Peuvion. In de beschrijving staat dat we daar grotendeels richting noordwest moeten, want hier is geen  bewegwijzering! Heel jammer!

Het kompas wordt uit de rugzak gehaald en na een aantal noordwest-paadjes die dan toch nog doodlopen, vinden we de eindelijk de uitgang van dit bos. Oef, want terugkeren is geen optie!

We verlaten de GR en stappen op een ontspannend weggetje richting de Mont Héry. 

We lopen verder aan de rand van het vierde bos, Bois de Rémipré en kijken uit op eindeloze akkers en weilanden.

Zicht op Clenleu

In het gehucht La Motte  hoeft het niet allemaal digitaal te gaan! (Ni pain, ni Baguette)

We verlaten La Motte, richting het vijfde bos van de dag, Bois Renault. Ook hier niets van bewegwijzering. De weg naar links volgens de beschrijving lijkt dan toch eerder rechtsaf te lopen...

Uiteindelijk dalen we uit het bos en genieten we nog van de laatste panorama's.

Nog een opmerkelijk fenomeen: op heel wat velden vinden we stukken takkenhaag om de erosie tegen te gaan.

Terug naar Saint - Michel - sous - Bois.

Het was een pittige tocht. De boswegen waren heel dikwijls in slechte en heel modderige staat. Stevige wandelschoenen zijn een must en wandelstokken kunnen zeker helpen om deze toch wel mooie tocht te trotseren!

Tot morgen.

Op verkenning in de streek van Montreuil

We starten vandaag een nieuwe wandelweek.

In Lebiez hebben we een huis gevonden (gîte Détente), als uitvalsbasis voor een reeks pittige tochten in een heuvelachtig, groen gebied.

Lebiez is een gemeente in het Franse departement Pas-de-Calais. Het kleine dorp maakt deel uit van het arrondissement Montreuil.

Tijd voor een eerste kleine tocht!
We vertrekken uit Embry en stappen naar Rimboval.

Het is nog koud en zwaar bewolkt en al gauw krijgen we een eerste bui.

Het kerkplein van Embry

In Rimboval vertrekt de randonnée "Au fil de l'Embrienne" (langs de  rivier l'Embrienne).

We verlaten Rimboval via de Rue de la Chapelle. 

Dit is de kapel van Saint-Adrien. Boven op het dak staat nog een tweede beeld.

Speciaal!

We komen nu in een aantrekkelijk stuk natuur: kleine paadjes die ons een mooi zicht gunnen op dit heuvellandschap.

We stijgen op de Mont de Caudron naar het bos van Créquy.

Eigenlijk volgen we deze bewegwijzerde route

Na een mooi stuk bos lopen we via een smal pad naar beneden. De regen maakt het extra glad... en ondertussen kregen we ook al een hagelbui...

Daar beneden volgen we een modderig pad. 

We komen  langs de bronnen van de kleine rivier l'Embryenne en wat verder zit er al heel wat stroming op het water.

't Was een eerste kennismaking... 

Morgen beginnen we dan echt! Hopelijk met wat zonneschijn?