Vredige polderdorpjes Noordschote en Bikschote

Wat te doen op een regenachtige zondag?

Juist! Toch de wandelschoenen aantrekken.

Starten in Noordschote, deelgemeente van Lo-Reninge en van daar langs het Ieperleekanaal naar Bikschote. Terug naar de startplaats via Boezinge Sas.

Zeven regenvlagen en zeven keer weer de zon gezien!

Kletsnatte start op het parkeerterrein bij de kerk van Noordschote.

Stappen richting de oostkant van het Ieperleekanaal.

Heel mooi graspad langs het kanaal!

Met bewoners die niet zo happig zijn op  voorbijtrekkende wandelaars.

Aan de overkant van het Ieperleekanaal het monument van de gebroeders Van Raemdonck met in de verte de kerk van Bikschote.

En zo komen we in Steenstraete,  Hier vond op 22 april 1915 de eerste Duitse gasaanval plaats. Tal van monumenten in deze buurt herinneren aan dit feit.

Langs de Provincieweg naar de Zuidschotestraat.

Bikschote op een steenworp.

Eten tussen en gedurende de buien... zonder problemen...

Al eeuwenlang siert de Beeuwsaertmolen het landschap van het landelijke Bikschote. Met zijn ranke wieken maalt hij van tijd tot tijd nog wat graan tot bloem. Deze staakmolen kent een lange geschiedenis van vallen en opstaan. 

Op naar het Sas van Boezinge! Oorspronkelijk gebouwd rond 1640, tijdens de realisatie van het kanaal Ieper-IJzer (= Ieperleekanaal). Momenteel geklasseerd als beschermd landschap.

Groene omgeving.

Na de zoveelste bui en onder een dreigend wolkendek terug naar Noordschote.

Hier nog het gedenkteken langs de Grenadiersstraat, op ongeveer 100 m ten westen van een geallieerde mitrailleurpost.

De omgeving bestaat uit vlak landbouwgebied, maar blijft jammer genoeg getuige van wrede oorlogstijden!

Twintig kilometer in de benen. Tevreden over deze tocht!

(Knooppunten:75-73-74-70-69-68-67-58-57-59-60-61-64-68-71-72-75 op het Wandelnetwerk van De Blankaart)

De laatste loodjes... in de regen

Tocht van vrijdag 9 september

Na een hele week zonnig zomerweer zijn er vandaag alleen maar donkere regenwolken te zien.

Het schrikt ons niet af, we zijn goed gewapend tegen de regen...

In de late namiddag klaart het wat op maar het wordt een nat afscheid van onze vakantieweek in het Parc Naturel du Pays des Collines.

We maken een tocht in de regio rechtsonder op de kaart. Het gebied van de vierhoek Lahamaide, Oeudeghien, Mainvault en Ostiches.

Het is duidelijk een echt landbouwgebied: vele hoeves, koeien in de wei, akkers met vooral maïs, aardappelen en bieten.

Ook in  Lahamaide hangt zo'n openbare boekenkast waar je vrijuit mag meenemen wat je interesseert.  In heel wat dorpjes vind je zo'n kast.

We zetten onze tocht verder richting Oeudeghien.

Wat bos is altijd meegenomen!

De streek blijft ook hier heuvelachtig.

De beklimming van de Mont Mainvault levert een mooi panorama...

Richting Ostiches. Na de middag komen wat schuchtere opklaringen te voorschijn.

Terug naar af.
Ook in Lahamaide geen enkel terras voor een laatste koffie of versnapering...  

In deze mooie schilderachtige streek van Wallonië moeten ze duidelijk nog veel leren over de aantrekkingskracht van wat horeca.  Dit zou het toeristenbezoek heel zeker doen stijgen!

(Knooppunten:62-59-79-78-61-76-75-80-82-84-85-2-3-96-1-92-73-74-59-62)

***

Hier eindigt onze actieve week. We hebben nu zowat de hele regio afgestapt. In juni 2019 verbleven we in Ellezelles (in het noorden). In september 2022 in Hacquegnies (in het zuiden).

Voor wie houdt van de natuur en van wandelen zonder lawaai en drukte is La Wallonie Picarde een sterke aanrader!

***

We blijven wandeltoertjes maken. Onze volgende afspraak gaat door in het Franse Eperlecques. 

Buissenal, waar de natuur de beste troef is

Op 6 km  van Hacquegnies ligt het dorpje waar we vanmorgen onze tocht starten.

Buissenal is omringd door een scala van boeiende landschappen: akkers, weiden, bomen, bossen, windmolens, boerderijen...

We starten aan de kerk van Sint-Antonius de Eremiet in Buissenal.

Deze heilige wordt aanroepen om besmettelijke aandoeningen te genezen en om ziekten bij de veestapel te voorkomen.

In de kerk toont een schilderij uit de dertiende eeuw de beproeving van de heilige Antonius, die de duivel veroorzaakte tijdens zijn retraite in de woestijn van Egypte.

De kerk is een van de oudste gotische kerken uit de streek zoals blijkt uit de stenen van de buitenmuren. Hierop zijn andreaskruisen te zien die in 1575 en 1577 gedateerd zijn. De kerk werd op het einde van de zestiende eeuw opgetrokken, terwijl de toren die ernaast is geplaatst, uit de tweede helft van de 18de eeuw dateert. De omlijsting van de vensters in kalksteen en in baksteen geeft aan het gebouw een stijl die typisch is voor de streek van Doornik.

Brandraam in de kerk

En dan... en route...

We vergapen ons aan het landschap rondom.

Maar ook dichtbij is alles groen...

Picknicktime in La Houssière! Zitbanken zijn in deze streek niet te bespeuren. Dit privé-initiatief krijgt van ons een dikke duim!

En dan is er eindelijk weer een heel stuk bos!  Bois Lefebvre. De bospaden zijn in Pays des Collines heel verzorgd!

Eenmaal uit het bos is de bewolking flink toegenomen en is in de verte onweer op komst.

En ja, ook wij krijgen een eerste regenvlaag.

Bij Croisissart staat een van de honderden kapellen uit de streek.

Originele straatnaam...

Moeten er nog uien zijn???

Na nog een tweede en derde bui(tje) klaart de hemel weer uit en ook deze kapoen vindt het allemaal oké!

En door nog een mooi stuk bos keren we terug naar  Buissenal. Het was een gevarieerde tocht langs heel veel mooie paadjes. Zonder verkeer! Dat hebben we graag...

(Knooppunten: 39-1-12-22-16-30-17-51-52-53-79-83-56-55)

Lahamaide, klein dorp in een groots natuurpark

Na het klank - en lichtspel van de voorbije nacht kondigt de dag zich gelukkig wat frisser aan.

We maken vandaag een langere wandeling.

Start in Lahamaide, bezoek aan Ellezelles en via Grand Monchau terug naar Lahamaide.

Het is een zalig wandelweertje als we onze tocht beginnen. Langzamerhand komt de bewolking, maar het blijft zo'n 24°.

En we krijgen al meteen een goeie raad...

Via landwegen, heel veel kapellen en robuuste boerderijen  leidt de tocht ons in een landelijk en glooiend landschap.

Ter hoogte van wandelknooppunt 57 vinden we Croix Philosophe.

Richting Ellezelles, tussen maïsvelden, bietenvelden en veel aardappelvelden.

Achter elke bocht onthult zich een nieuw panorama, telkens weer een ander landschap. En altijd weer bijzonder rustgevend...

Kerkje Ellezelles in de verte

De heksen van Ellezelles zijn trouwe ambassadrices. Hier een exemplaar bij de kerk.

Er zit variatie in de paadjes!

Grand Monchau in het vizier.

En als dat niet lekker smullen is!

Nog een paar toemaatjes

Tot morgen! 

(Knooppunten:62-67-68-57-55-54-52-51-60-20-19-15-24-41-2-21-14-90-91-13-70-69-50-62)