vrijdag 28 juni 2019

Brakel, het beste van de Vlaamse Ardennen

Als afsluiter wippen we vandaag nog eens over de taalgrens en genieten nog maar eens van de golvende landschappen, de bossen en het groen van de Vlaamse Ardennen. En natuurlijk ook van het heerlijke zomerweer...

***

We starten in Nederbrakel. Dit is één van de 8 deelgemeenten van Brakel en eigenlijk ook het administratieve centrum van Brakel. Diensten, cultuur, winkels , horeca en verzorgingscentra zijn allemaal aanwezig. Nederbrakel ligt ook op het kruispunt van wegen die leiden naar de omliggende steden als Ronse, Oudenaarde, Zottegem en Geraardsbergen.


De Rijdtmeersen is een recreatiepark van 5,5 ha. 



De vijver is niet alleen een visvijver maar ook een waterspaarbekken. Rond de vijver ligt een wandelpad dat door het hele domein loopt. Een aanrader!




Maar wij trekken verder. In de torenbeiaard van de Kerk van Sint-Pietersbanden hangen maar liefst 49 klokken!



Een eerste klimmetje leidt naar de Toepkapel.





Toen de Duitsers begin november 1918 door de Engelsen werden teruggedrongen en al plunderend de aftocht bliezen, zag het er benard uit voor Nederbrakel, maar op 11 november gaven de Duitses zich over en uit dank voor de vrede lieten de inwoners in 1924 een kapel optrekken.




Ter ere van Sint-Jozef, de beschermheilige van België tijdens 'den grooten oorlog'. Vanaf deze hoogte krijgen we al een eerste vergezicht.




Er hangt ook een gsm-nummer voor een afspraak voor een gratis gidsbeurt in en om de Toepkapel.



Volgt nu weer een stuk bos, richting het Kloosterbos.




Het Kloosterbos heeft dringend een onderhoudsbeurt nodig!
De braamstruiken overwoekeren de smalle paadjes en zorgen voor schrammen op armen en benen... Soevenirs die we kunnen missen!



We volgen al een hele tijd de plaatselijke Streek-GR Vlaamse Ardennen.




In de Vossenholstraat kijken we uit op Nederbrakel.




Na de Elverenberg...

















Keuze genoeg om een GR-route te stappen.




We stappen ook een eind op Het Mijnwerkerspad van Sint-Maria-Oudenhove, zo genoemd naar het spoorwegtracé dat de mijnwerkers uit de Vlaamse Ardennen naar de mijnen van de Borinage bracht. Het pad is 6 km lang en doet al dertig jaar dienst als wandel-en fietspad.



In Elst, het Geutelingendorp. 


Tot in de jaren '30 was het bakken van geutelingen een gebruik dat bij vele huisarbeiders in de Vlaamse Ardennen voorkwam. Rond Maria Lichtmis maakte ieder een ketel deeg en trok ermee naar de dichtstbijzijnde oven, waar een soort pannenkoeken werden gegoten op de gloeiende stenen van een houtoven. En de kelen? Die werden gespoeld met een fles jenever. In de jaren '70 werden de geutelingen nieuw leven ingeblazen en ondertussen is er een actief Geutelingencomité die voor de jaarlijkse Geutelingenfeesten zorgt, natuurlijk.


Na de Kulkadetstraat wacht ons nog een laatste bospad.


 


En na 17 km keren we terug in de Rijdtmeersen, waar we aan de vijver even de tijd nemen om de bewoners te observeren.




























(Knooppunten:24-20-23-22-25-27-28-34-32-26-29-40-31-30-42-99-6-98-24)


***

Hier eindigt onze wandelweek. We vonden het fijn in deze streek. Waals Picardië en de Vlaamse Ardennen zijn een wandelwalhalla waar rust, eenvoud en een overweldigende groene natuur overheersen. En waar deze week de zon de hoofdrol speelde, zeker weten! 


---

donderdag 27 juni 2019

Frasnes-lez-Buissenal

Kleine, smalle, bochtige wegen brengen ons vanmorgen naar Frasnes-lez-Buissenal. We zijn  al blij als we onderweg geen tegenliggers krijgen, want in de holle wegen kan je niet links, niet rechts, alleen vooruit of...achteruit...

Het wordt een mooie wandeldag. De zon is al volop van de partij als we aan de kerk van Frasnes arriveren.





Vanwege het drukke verkeer in de dorpskern reppen we ons naar rustiger oorden...We klimmen naar boven en kunnen ons vergapen aan vergezichten over de hele omgeving.



Het bos is in deze warme dagen een zalig toevluchtsoord...




En de paadjes voelen goed!




La Chapelle St Roch bij het verlaten van het bos. 
We zagen hier deze week al honderden kappelletjes. Vele zijn niet meer onderhouden, vele zijn leeg, vele zijn erg bouwvallig, in sommige groeien struiken en zelfs bomen, sommige zijn overwoekerd...




Zo mooi is het hier!




We stappen naar Anvaing. Op de 'markt' staat een boekenkast. Voor kleine en grote lezers. Geen bib meer nodig! En gratis bovendien.




En voor de romantische zielen is er...




Romantisch pad, inderdaad!



We keren terug naar ons vertrekpunt. Het was een mooie tocht. Geen wolkje aan de lucht...



(Knooppunten:27-26-34-33-2-29-1-30-86-66-85-83-26-27)

woensdag 26 juni 2019

Veel bos in het Pays des Collines

Op de boerenbuiten, ver weg van alle verkeer en lawaai starten we vandaag een schitterende rondwandeling uit Petit Hameau, niet zo ver van  Ellezelles. 

Na de snikhete dagen begint de dag onder een nevelsluier...
Na de middag is de zon er weer, zij het niet zo uitbundig als de vorige dagen.

We kozen dan ook voor heel veel bos. In het Pays des Collines niet zo moeilijk te vinden!

***

Mooi wegje om te starten.




Vier vroege vogels...



Een zitbank met een boodschap...







Over de velden heen het kerkje van Grand Monchaut.



Altijd onze vriend...altijd  goeiedag komen zeggen...



Na Bois Lefebvre volgen Bois de Leuze, Bois d'Antoing en Bois d'Hubermont



Een poel vol kikkers...



... en een Waals draaihekje...




... in alleen maar veel groen!



Even uit het bos volgen schitterende vergezichten.



Bloemen kleuren het bos en onze dag.



En dit wegje bij Grandrieu waren we voorbijgelopen. 




Ondertussen zorgt de zon voor veel blauw.



Laatste paadjes



en een doordenker in een tuin.




En voor de wandelaar een opsteker!



Bijna terug in Petit Hameau



Maar eerst nog dit gammele pad voorbij...



In deze groene, aantrekkelijke regio was het vandaag volop genieten!


(Knooppunten:45-5-6-9-22-16-30-17-51-12-1-8-38-36-3-93-4-45)

dinsdag 25 juni 2019

Weerwolf Wandelroute, hoppen over de taalgrens...

Een bosrijke wandelroute vandaag met start in La Houppe (Flobecq). 

Knooppunt 6.




Mooi stuk in het Brakelbos, bij het begin van de tocht.








We bevinden ons ook op een merkwaardig pad...







Buiten het bos is het al flink opgewarmd.

We kijken richting Opbrakel, Vlaamse Ardennen.


 
De bijen kunnen niet klagen!




Terug over de grens in het Livierenbos, op het grondgebied van Flobecq.




De naam- in het Frans Bois de la Louvière- duidt op de aanwezigheid van wolven. Tot in de 17de eeuw leefden ze hier, wat regelmatig aanleiding gaf tot verwoede klopjachten...

We volgen een heel mooi pad in dit bos.




De oude  Ferme de Géron  ligt te midden van glooiende groene velden.







En voor we de laatste klim in een strook bos, het Pottelbergbos, aanvangen kijken we nog even achterom.




We naderen het laatste knooppunt waar we 11 km geleden van start gingen.



Het was warm, heel warm!