Van Breskens naar Scherpbier...

De wit bevroren velden en de dichte mist beloven weinig goeds voor vandaag!

Als we onze tocht starten  van uit Breskens kunnen we amper de overkant van de weg zien. Het vriest en het voelt niet zo goed... En de hardnekkige mist verdwijnt maar niet.

De wandeling had nochtans veel in petto:  langs de Nolletjesdijk, de Hoge Dijk en de Havendijk naar de Woordweg in Groede. 

Groede wordt beschreven als een knus, pittoresk en artistiek dorpje.  De huizen hebben schilderachtige geveltjes en zijn gebouwd in Vlaamse stijl.  In het Slijkstraatje  in Groede met het Museum het Vlaemsche Erfgoed wanen we ons in betbetovergrootmoeders tijd.

Beeld van Jacob Cats bij de kerk van Groede

Vlak bij Groede liet Cats een hoeve bouwen. Tijdens het 12-jarig bestand liet hij -die later zou uitgroeien tot een gerespecteerd staatsman- 12 polders bedijken. Dit waren de Nieuwe Groedsche- of Oude Yvepolder, de Oude Groedsche polder, de Blokspolder, de Tuinpolder, de Isenpolder, de OUdepolder, de Stoutepolder of Zoutepolder, proostpolder, de Gerard de Moorspolder, de Kleine Gerard de Moorspolder, de Cletemspolder en de 's Gravenpolder. Veel plezier van zijn inpolderingswerk heeft hij echter niet beleefd. Om strategische redenen besloot men in de 80-jarige oorlog namelijk om grote delen van het gewonnen land weer onder water te zetten.  

Van Groede gaat het in de mist verder naar Scherpbier, een buurtschap onder de stad Oostburg. Van de Nieuwkerksche Kreek en de Baarzandsche Kreek kunnen we amper genieten...

Na 22 km compenseert de lekkere pannenkoek in Breskens  het gebrek aan mooie vergezichten en de verse slibtongetjes uit Breskens  maken deze dag toch meer dan de moeite waard!

(Knooppunten:19-22-11-86-87-19)