woensdag 27 juni 2018

Dag van het (Walen)bos

Houwaart is hét Hagelandse wijndorp. Dankzij de wijngaarden op de zuidelijke helling van de Houwaartseberg. Daar liepen we gisteren.

Maar vandaag trekken we zuidwaarts. Het Walenbos is het voornaamste decor van onze wel héél zonnige tocht.

Het Walenbos is het grootste bos van het Hageland. Een verrukkelijke brok natuur van 600 ha. 


Het bos is getooid met alle tinten groen! En de zon is altijd dichtbij...


We bevinden ons in het brongebied van de Motte.  In dit bos vinden we verschillende kwelgebieden. 
Kwel is water dat verspreid aan de oppervlakte komt.
Water dat op één punt opborrelt is een bron. 

Het regenwater dat op de hoogte in de bodem dringt, sijpelt over een ondoordringbare laag naar de lagere delen waar het terug aan de oppervlakte komt. Het water is vele tientallen jaren, soms zelfs meer dan honderd jaar onderweg alvorens het opborrelt. Het water in deze streek is ijzerrijk, vandaar de roestbruine kleur in sommige grachten.


Op de Roeselberg stoten we op de Onze-Lieve-Vrouw Roeselberg Kapel, midden in het bos.



En nu richting 



Het Troostembergbos is een typisch loofbos met beuken, tamme kastanje, Amerikaanse eik en berken. Het is een schitterend wandelbos met majestueuze beuken. Hier gaat het op en neer omdat het bos zich op de flanken van de Bensberg bevindt.

 Picknick op dit uitgelezen plekje?



En zo komen we bij de beschermde Gempemolen aan de Molenbeek.  Het molenhuis doet nu dienst als brasserie.



Leuke automaat! En vooral héél nuttig...



Op sommige open plekken van het bos zijn boomgaarden.



Holle wegen, zo typisch in dit Hageland.



Aan de rand van het Walenbos komen we langs een golfterrein, mooi ingekaderd in het groen!




Lommerrijke paadjes bij de 28 graden vandaag.



Rond de Alsberg



De Sint Donatuskapel van Tielt-Winge, gebouwd in 1869. De heilige Donatus was beschermheilige tegen donder en bliksem.



Mooie doorkijkjes, richting Houwaartseberg.



En dan ?




De Vlooybergtoren van Tielt-Winge.
Jarenlang stond hier een houten uitkijktoren. Maar in 2012, na enkele stormen, stortte de toren in en de gemeente was een belangrijke trekpleister kwijt.

De nieuwe toren werd een 'zwevende trap'. De bruine kleur verwijst naar het ijzerzandsteenerfgoed dat het Hageland zo kenmerkt. 
Wat men boven ziet? De Antwerpse Kempen, de koeltorens van Vilvoorde, Hasselt...






De kerk van Houwaart prijkt boven het Walenbos.


Hier komen we voorbij Huize Hageland, gevestigd in de gerenoveerde pastorij. Hier huist ook de Dienst van Toerisme.




Nog een idee hoe haver oogt?



Uiteindelijk stappen we nog een uurtje door het Walenbos om in Houwaart deze mooie tocht te beëindigen.



En geloof het of niet: foto's zeggen nog niet half hoe mooi het Hageland is.
Met dank aan het Wandelnetwerk Hagelandse Heuvels.

(Knooppunten: 229-231-232-233-234-235-237-238-239-240-241-243-244-24-201-202-203-204-205-206-26-25-24-23-22-223-224-230-229)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten