donderdag 30 juni 2016

Het Muziekbos en véél regen


We kiezen vandaag voor het mooiste landschap in Vlaanderen maar hebben onwaarschijnlijk veel pech: de hele dag motregen, regen en plensbuien…



Natte schoenen en voeten want alle paadjes liggen er verzopen bij na de vele regen van deze nacht. 
 








In Louise-Marie, aan de rand van het Muziekbos is het heel rustig als we vertrekken.  In de Boskantdreef  is het zompig…
Maar van hogerhand heeft men hier voor redding gezorgd! We kunnen nog altijd naar de overkant zwemmen…



Soms ook mooie paadjes, dat wel.



Wat verderop genieten andere creaturen dan weer volop van de modder.



 
De vergezichten zijn niet wat ze moesten… Er hangt een soort nevel in het landschap.




















Rond het middaguur belanden we bij de Bossenaremolen. En die is open! Op wat vermolmde stukken hout in de molen vinden we een droge zitplaats.



Na een korte tussenstop gaat het naar Kerkem en Schorisse.



De slakken beleven dé tijd van hun leven…


Hier is geen ontkomen meer aan. Het is ploeteren, springen en vasthouden aan alles wat hangt of staat!



 
Ondertussen is het nu echt beginnen gieten! We vinden een welgekomen en droog onderdak in Bistro De Boekzitting, waar meerdere wandelaars met modderschoenen arriveren…
 
Nog een laatste glibberige afdaling door het bos en een klimmetje naar de parking in Louise-Marie.

 



Geef ons toch maar de échte zomer! Deze van nu trekt nergens op!!! 




2 opmerkingen:

  1. Hallo

    Nieuwe poging. Ik had gisteren een berichtje gestuurd maar waarschijnlijk niet op de knop verzenden gedrukt.
    Nog maar eens regen...!!!
    Wij gaan vanaf volgende vrijdag naar de 30 graden...
    Hopelijk krijgen jullie toch nog een dag zonder plensbuien.
    Nog veel groeten!!!!
    Edith en Jef

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo!
    We dachten al: 30 graden voor ons??? Maar ik denk dat we je niet goed begrepen hadden. JULLIE gaan naar de 30°! Voel ik daar een beetje leedvermaak???Neen, zo zijn jullie niet...
    Beste groetjes. We bellen wel nog eens als we thuis zijn...
    Dada!

    BeantwoordenVerwijderen