woensdag 29 juni 2016

Grijzelbrechtegem oftewel Grijsloke... allebei de moeite!


De heuvelrug tussen Leie en Schelde is de voorloper van de Vlaamse Ardennen. Hoewel minder gekend dan haar hogere buur, heeft de streek waar wij nu verblijven heel wat moois in petto.
De Vlaamse Ardennen mogen dan wel veel bossen hebben, hier opent de afwezigheid ervan heel wat sublieme vergezichten.  Langs kerkwegels en uiterst rustige landelijke wegen verkennen we vandaag het grondgebied van de Anzegemse deelgemeenten Tiegem, Kaster en Grijsloke (= Gijzelbrechtegem).

Een aanrader voor de liefhebber van een golvend parcours en brede uitzichten...

De weg van Tiegem naar Kaster kennen we nu al zonder kaart...

Het kerkhof van Kaster ligt rond de Sint-Petruskerk aan de rand van het dorp. Op het kerkhof liggen 17 Britse gesneuvelden, waaronder 2 niet geïdentificeerde uit de Tweede Wereldoorlog. Ze waren leden van het Britse Expeditiekorps die strijd leverden tegen de oprukkende Duitse troepen. Ze kwamen om tussen 19 en 22 mei 1940.


Even achterom kijken naar Kaster over een immens veld van wortels.




En voor ons ligt op een hoogte de kerk van Gijzelbrechtegem.




En ook hier krijgen we vergezichten over de Vlaamse Ardennen.

 

De kerk van Kaster vanop deze hoogte.




De Sint-Mattheuskerk is een neo-gotische kerk (1854-1859) en bezit enkele bezienswaardigheden en ook enkele eigenaardigheden. Het koor van de kerk is uitzonderlijk naar het westen gericht. Hier wordt de Heilige Job vereerd.



We stappen in de richting van het Bouvelobos.

Dreigende wolken maar gelukkig geen regen!




Het Bouvolobos.



Wij vinden een ideaal picknickplekje bij het Bouvelokapelletje.
Gijzelbrechtegem was voor de fusie met Anzegem één van de kleinste gemeenten van West-Vlaanderen, wat oppervlakte betreft amper 7 ha groot en 350 inwoners. Een groot deel van de gemeente was eigendom van de Kerkfabriek, zo ook de ze Bouvelokapel op een hoogte van 80 m boven de zeespiegel.
Na Wereldoorlog 1 werd deze kapel gebouwd uit dankbaarheid omdat de gemeente gespaard gebleven was van oorlogsgeweld. Op 6 september 1925 werd ze plechtig ingehuldigd.




Bij de kapel staat een oriëntatietafel.




We stappen naar Anzegem. Van heel ver te herkennen aan de gehavende kerktoren.




Het golvende landschap blijft ons bekoren...



Na Anzegem loopt de terugweg naast de Tiegemberg naar Tiegem.


Moe, maar tevreden over de vele kilometers die we nu al in onze benen hebben...


(Knooppunten:32-31-30-29-28-27-18-17-19-15-16-7-6-5-43-42-44-46-47-48-38-36-35-32-31-30-37-51-52-53-54-94-95-96-34-33 )

Geen opmerkingen:

Een reactie posten