zondag 15 september 2024

Calpe, kun je daar wandelen?

In januari 2024 nemen we letterlijk een vlucht naar de zon!

Het moet niet zo ver zijn,  wat warmte kan zo'n deugd doen...

We kiezen voor Calpe en zoeken vooraf al eens naar wandelroutes. Niet zo gemakkelijk. Het wordt dus daar ter plaatse een zoektocht naar paadjes en weggetjes, of nog beter naar uitgestippelde wandelingen.

We verblijven in een hotel aan de zee en dat is eigenlijk geen goede uitvalsbasis voor wandelingen in de natuur.  

Dag 1: schuchtere eerste verkenning in het Parc Natural del Penyal d'Ifac



Dit is die fameuze rots die hoog boven de hele omgeving uittorent!





We kimmen een stuk naar boven en krijgen een eerste zicht op de haven, de stranden en heel wat verder de oude stad van Calpe, zonder hoogbouw.




Aan de andere kant 
















Hier aan de zee is er een lange promenade waar nu al wat volk rondloopt.

Ondertussen weten we al waar het bureau van toerisme zich bevindt en dat wordt morgen ons eerste doel.


Dag 2: las Salinas de Calpe


In het bureau van Toerisme helpen ze ons met alleen een Spaanstalige folder  Guia de las Sendas Tradicionales. De startplaats van al deze wandelingen Casa del Cocó bevindt zich op 5 km van ons hotel. Er is ook geen openbaar vervoer er naartoe, dus het wordt iedere keer 10 km extra...

Vandaag blijven we nog even dichtbij. 



Het zoutwatermeer is een beschermd natuurgebied waar veel verschillende vogelsoorten en een kolonie flamingo's verblijven.




De rots van Ifach blijft een oriëntatiepunt



Er zijn houten wandelpaadjes



Toch een mooi stuk natuur voor wie de kustdrukte wil ontlopen...





We keren terug via de haven







De rots Peñon de Ifach is het symbool van de Costa Blanca. De rots verheft zich uit de zee als een kalksteenrots van 50 000 m² en is 332 m hoog en 1 km lang.
Verbonden met de aarde door een smalle landengte is het een restant van de verschuiving van de nabij gelegen Sierra de Olta en is zo een grote mooie en geografische  bijzonderheid van het hele Middellandse Zeegebied.


Dag 3: Camí del Cocó a Olta




We vertrekken hier 






Er is hier ook een etnologisch museum, jammer genoeg gesloten...




Maar een wandelboom maakt veel goed.





Het begint veelbelovend, langs een mooie afdaling.





En voorlopig begeleid door duidelijke wegwijzers





Zona de Acampada bereikt!





Terugkeren dan maar






Door de tunnel om de spoorweg over te steken. Beetje amateuristisch!




Casa del Cocó terug in zicht.  Opdracht geslaagd. Toch in totaal 15 km afgelegd.






Dag 4: Camí del Cocó, Casanova i Cometa



Het wordt een lange tocht. Uiteindelijk stappen we 19 km en vertrekken weer aan Casa del Cocó.

Maar eerst nog een plaatselijke straatmarkt onderweg naar het vertrekpunt.






Casa del Cocó ligt  boven links in de bossen verscholen.




Op weg!




Soms is de weg goed gemarkeerd, zoals hier.






Onderweg een eekhoorn op de paal.




We komen op een groot open terrein vol olijfbomen. Hier is het even zoeken naar de weg.







Om naar La Casanova te gaan moeten we de Barranco del Quisi over.  Tussen de struiken beneden het (weinige) water oversteken.




 Na de Barranco





We arriveren in Cometa




en moeten hier een heel steile klim naar boven maken.


Boven in Cometa is een kapel, een ermita







en een bijhorend parkje.





Terugkeren gaat vlotter, want het begint voorlopig in dalende lijn...







De terugweg  is dezelfde als de heenweg, langs vele olijfbomen.




Dag 5: Camí del Cocó, Garduix i Cometa


Vamos!

We starten door een mooi stuk bos.



 


Zonnige paadjes. Heerlijk weer!




Terug naar het startpunt van de dag.









Dag 6 en 7: Camí del Cocó al coll de Faixue, Cepellar

Op de eerste dag verliezen we te veel tijd bij het zoeken naar de juiste weg. Op de tweede dag nemen we de bus van uit Calpe tot waar we gisteren stopten.




Even achterom kijkend



Vol goede moed op stap!





Bij het stijgen zien we Calpe liggen.





De Rots Ifach







Dorpen in de nabijheid van Calpe op de zonnige flank van de berg, o.a. Castellet




Richting Cepellar




Naarmate we stijgen wordt het landschap ruwer.





Tijd om terug te keren, want dat doen we helemaal te voet.






Laatste tocht. Dat was Calpe, onze vlucht naar het mooie weer.  




Om te wandelen niet zo ideaal. We hebben op onze tochten geen enkele lotgenoot gezien!
De natuur was er voor ons alleen...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten