Weerzien in Cadzand

Vrijdag 29 maart 2019

Niet zo ver van huis en toch weer anders...

Na 5 jaar nog eens terugkeren naar een mooie brok natuur!

We vinden hier onze thuis...

 

... en lopen al vlug richting zee voor een eerste verkenning.

In Cadzand is een kleine haven.

Blauw... het is toch een schitterende kleur...

Hier kun je 2 keer tot in zee lopen.

Net zoals in België zijn ook hier zandopspuitingen om de dijken te beschermen tegen overstromingen.

Deze boot pompt zand op en via een pijpleiding komt het zand, gemengd met zeewater naar het strand. Een werk van lange adem...

De kustlijn is hier in Zeeuws-Vlaanderen gelukkig gespaard gebleven van de aanzienlijke en zielloze hoogbouw van onze Belgische kust.

 Morgen stappen we richting Breskens.

***

Zaterdag 30 maart 2019

We starten vandaag in Nieuwvliet. Het wordt vandaag een schitterende lentedag!

We stappen richting Noordzee langs mooie brokjes natuur.

En lopen voorbij de Groese Polders.

Het is er rustig grazen op de vele dijken...

Logeren aan het water? Het kan hier in een strandslaaphuisje...

In Nederland wordt heel veel gedaan voor het behoud en herstel van de natuur!  

Eindeloos kan je hier langs de zee lopen.

Richting binnenland ...

De vuurtoren bij de Panoramaweg die ons naar Breskens leidt.

Carpe Diem - beeld

En in de verte komt ondertussen de veerboot aan die de verbinding waarborgt tussen Vlissingen en Breskens.

Eenmaal door Breskens is het lopen op de Nolletjesdijk.

Richting Groede

De kerktoren van Groede aan de horizon.

Via Groede terug naar Nieuwvliet... wachtend op een nieuwe tocht ...

***

Maandag 1 april 2019

Een verhaal van verzanden, inpolderen en ontpolderen.

Op deze mooie tocht vandaag zijn restanten van vestingen, burchten en bastions de stille getuigen van een roemrijk verleden. Geschiedenis van machtige havens en handelscentra, maar ook van oorlogen, verzanding en verval.

Sporen van de Nederlandse drang om almaar meer grond te winnen op de zee, maar die zee neemt uiteindelijk terug wat haar toekomt : een rijk estuarium met een unieke fauna en flora, puur natuur! We komen inderdaad voorbij het Zwin...

Starten  doen we via de Kanaalweg in Cadzand.

Al vlug komen we aan de overkant van het kanaal  in een lieflijk natuurgebied terecht.

Na het marktplein van Retranchement belanden we op een heel mooi pad: het Wallenpad.

Het omwalde Retranchement is een overblijfsel van een veel groter geheel van versterkingen dat bedoeld was om de oever van het Zwin te beschermen.

Wat verderop één van de zovele grenspalen die België en Nederland scheiden.

Deze grenspaal staat op de Oude Zeedijk nabij het voormalige fort van Nassau. 

Het aanzien van Terhofstede wordt gekenmerkt door deze hoge molenromp, overblijfsel van de windmolen De Meermin uit 1896.

Langs een stuk beboomde dijk  door de Paspolder.

En zo naderen we Sluis.

Ooievaar op de schouw in Sluis.

We verlaten Sluis langs het kanaal Brugge-Sluis.

Nog even achterom gekeken...

Sint Anna ter Muiden is een schilderachtig stadje  op een boogscheut  van de Belgisch-Nederlandse grens. Het maakt deel uit van Sluis.

Tijd voor de terugkeer! In de verte de torens van Sluis.

Dijken en bomen, bomen en dijken. Dat is Zeeuws-Vlaanderen!

En plots komen we, vroeger dan verwacht, bij het Zwin.

Het Zwin is namelijk gedurende de laatste jaren uitgebreid met 120 hectare!

Laatste beeld van de dag.  Het wordt laat. We hebben 26 km op de teller staan.

We besluiten om morgen het Zwin wat diepgaander te verkennen...

***

Dinsdag 2 april 2019

Het Zwin is ongetwijfeld het bekendste natuurreservaat van de Vlaamse en Nederlandse kust. Ook binnen Europa is dit natuurgebied een onmisbare schakel. Door de Zwingeul stroomt twee keer per dag zeewater de Zwinvlakte binnen. Dat bijzondere spel tussen zee en land zorgt voor een uniek landschap met zeldzame fauna en flora.

Het Zwin wordt helaas bedreigd door verzanding van de geul die het natuurgebied met de Noordzee verbindt.  Hierdoor verdwijnen slikken en schorren, ook de specifieke dieren en planten die er thuishoren.

De oplossing?

Vlaamse en Nederlands partners werkten samen om het probleem van verzanding aan te pakken.  Door grote ingrepen die enkele jaren duurden, is de Zwingeul opnieuw breder en dieper geworden en werd het natuurgebied groter.  Hierdoor kan de zee de slikken en schorren opnieuw van voldoende water voorzien...

Zo komt de totale oppervlakte van dit grensoverschrijdende natuurgebied op 333 ha. 

Een primeur: pas vorige zaterdag werd het nieuwe fiets-en wandelpad feestelijk geopend. En daar maken we vandaag gebruik van!

Info aan het begin van onze wandeling.

Links de polders...

... rechts de enorme vlakte. Hier komt het zeewater de geul binnen.

Het is ook een beetje grenshoppen...

Nog wat gedateerde info.

Met haiku's wordt de bezoeker eventjes afgeleid naar het land van de poëzie...

Doorkijkje

Hier wordt  voor nieuwe aanplantingen gezorgd.

In de verte ligt Knokke.

Hier is de info geüpdated. In vier talen.

Aan de andere kant ligt Retranchement.

Ter hoogte van Retranchement kwam een nieuw houten vlonderpad van 56 meter. Het proberen waard!

Bij het bezoekerscentrum hebben ooievaars hun thuishaven...

Bij onze terugkeer is de zee in de Zwingeul aan het binnenstromen. 

In korte tijd zijn de slikken onder het water verdwenen en lijkt de zee tot hier  dichtbij binnengedrongen.

Ondertussen is een regenvlaag genaderd. Hels gedonder op een dag zonder zon.  Raar!

Afscheid van een groots en indrukwekkend gebied. Toch wel de moeite om ooit eens te bezoeken...

***