zondag 26 januari 2014

TENERIFE, geen playas maar vooral veel natuur!

14 dagen  lang zijn we weer verwende natuurmensen..





Zondag 12 januari 2014

Heerlijke kustwandeling uit de zuidpunt van Tenerife



Na 2 dagen acclimatiseren en evenveel kortere tochten beginnen we vandaag aan het grotere werk…Wie meent dat het zuiden van Tenerife slechts een kale puinwoestijn is, wordt op deze wandeling uit de droom geholpen: op een steenworp afstand van de drukte van Los Cristianos wacht ons wandelaars wonderschone,  veelal eenzame en onbedorven kustlandschappen met wolfsmelksoorten en cactussen, lavakliffen  en vulkaankegels,  getijdenpoeltjes en zandige baaien.  

We starten in Las Galletas aan het kiezelstrand.














Typische plantengroei: cactussen

Het kustpad is niet zo moeilijk te ontdekken.




Weldra lopen we langs een kilometerlange overdekte bananenplantage.  Even binnengluren...



Echt indrukwekkend! 


De bananen zijn al netjes verpakt terwijl ze nog aan de plant hangen.


Aan de westkant van de plantages ligt het eerste doel van de wandeling, de vuurtoren van Rasca. Het terrein van Malpais de Rasca werd in 1987 beschermd.  Ongerepte kustnatuur waar we maar al te graag door wandelen. Richting Palm Mar.  



Malpais de Rasca, beschermd natuurgebied



Nu loopt het pad vlak langs de kust steil omhoog en allesbehalve gemakkelijk, ja, soms gevaarlijk.  




We kiezen het pad dat begint bij het verlaten van Palm Mar en ons via een sterk vervallen rijweg (zie foto boven) naar de hoogvlakte Mesa de Guaza leidt. 



Economische crisis in Palm Mar. Zo zien we heel veel verlaten gebouwen in aanbouw ...



Even rondkijken levert altijd mooie plaatjes.



Eén enkele wegwijzer onderweg... We zijn gelukkig op het juiste pad...


Los Cristianos komt steeds dichterbij.  Via een reeks van stenige haarspeldbochten dalen we af.  De drukte van de badstad staat in schril contrast met de stilte van de voorbije uren.. We lopen langs de "promenade" de laatste 6 km van de dag, richting ons hotel.


Los Cristianos in zicht



Wat kunstenaars met zand en water kunnen...


Maandag 13 januari 2014

 

De Roque del  Conde, het symbool van het zuiden.



De markante Conde, ook wel het ‘symbool van het zuiden’ genoemd is een van de meest indrukwekkende panoramabergen in het zuiden van Tenerife.  Tijdens de klim doorkruist het oude herderspad drie barranco’s of kloven. Het wordt een mooie maar moeilijke tocht.



Hij ligt daar voor ons.






We starten in Arona en zoeken het verharde ezelspad in de rotswanden aangelegd, richting de eerste barranco.






Het pad loopt door oude akkerterrassen, langs een vervallen boerderij met dorsvloer. Wat volgt is een steile klim naar het topplateau.  Vroeger werd hier haver en gerst geteeld. Nu is het een groene oase van rust…

Bij het stijgen hebben we zicht op de enorme bananenplantages van gisteren  en de volgebouwde kust...





Het hoogste punt van de Conde wordt gemarkeerd  door een betonnen zuil.  We zien de Teide even achter de opkomende wolken verdwijnen...


We genieten niet alleen van een prachtig zicht op de zuidwestkust tussen de luchthaven, Los Cristianos en los Gigantes, maar ook op de zuidwestelijke calderaomgeving en vooral op de Teide.  Nog meer wolken komen aandrijven en ontnemen ons tijdelijk het zicht op de besneeuwde top van de Teide, het hoogste punt niet alleen van Tenerife maar ook van Spanje.



Net iets te groot om mee naar België te nemen...



"Laat mij maar rusten in de zon... ik voel me goed"

Mooie wandeling!



Dinsdag 14 januari 2014


Kleine en Grote Gala




Erjos is het beginpunt van deze leuke, zeer gevarieerde en mooie wandeling door het westelijke Tenogebergte. We lopen om de beboste toppen van de Grote en Kleine Gala en genieten opnieuw van veel mooie uitzichten. De streek waar we ons bevinden is een echt wandelgebied.  Dit valt vooral te merken aan de duidelijke bewegwijzering van de verschillende wandelpaden.  Een pluspunt! Maar vandaag zitten we noorderlijker, dus kouder, dus meer bewolking…


We starten op het grote hoofdplein van Erjos en stappen al vlug in een holle weg richting de poelen en vijvers  in het dalbekken van El Mosquero, een leefgebied voor talrijke watervogels en –planten. 






Via heel wat haarspeldbochten door het struikgewas en wat omzwervingen komen we aan de Cumbre de Bolico. Hier vinden we een infobord over de "opvang" van water.  Vele netten moeten hier het water uit de voorbijtrekkende wolken opvangen.  Via een gootje komt het water in een reservoir terecht. Te gebruiken voor wie het nodig heeft...





We volgen het bergpad dat langs de westelijke helling van de grote Gala naar de Degollada de Mesa loopt en bevinden ons meteen heel dicht bij de Mascakloof, dé toeristische topper in deze regio.



De weg terug gaat nu dalend naar Santiago del Teide.




Gedurende deze afdaling hebben we constant zicht op de Teide die zich om de haverklap laat omringen door witte wolken… Er ligt nog sneeuw.  Het moet er nog veel kouder zijn dan hier…



Mooi contrast:  op 14 januari pronkt  een eerste amandelboom met wat schuchtere bloesems! Lente op Tenerife...




En eindigen doen we bij de kerk van Santiago del Teide.






Woensdag 15 januari 2014


Barranco Seco of afdalen naar Puerto de Santiago?


Ellende troef vandaag!  We starten in El Molledo, maar stappen in Santiago del Teide uit de bus… Toch een heel mooi begin van de wandelroute TF 65. We dalen naar Taimamo en passeren aan  mooie meren.  Van uit Taimamo lopen  we de weg door de Barranco Seco, richting de Oceaan.  



De weg is lastig, veel te lang en we keren terug. Via een andere barranco zouden we wel naar het kustdorpje Puerto de Santiago kunnen afdalen.  


Als we bijna ons doel bereiken blijkt het pad te zijn verdwenen.  De laatste stormen en stortvloeden in Tenerife hebben blijkbaar heel wat schade aangericht.  Er zit niets anders op dan de lange weg terug te stijgen… Oef!


Ruw en lastig wandelpad!



Hier stappen we over gestolde lava.



"Hola!"

Ondertussen is het kouder geworden, mistiger ook en er valt nattigheid.  We moeten nog zo’n dik uur wachten op de bus in de bocht van Taimamo.  Bijna onderkoeld… In Las Americas schijnt de  zon volop, ook op het terrasje waar we onze eerste cafe con leche van de dag drinken.  Gelukkig maar!



Donderdag 16 januari 2014


La Caleta


Heel veel zon.  Vandaag blijven we de hele dag 'beneden'.

Puerto Colón in de voormiddag.
Naar Nelly en Juul in de namiddag. Een fris wijntje onder Vlamingen in Tenerife en in de zon. Heerlijk is dat!



Boven het eiland La Gomera hangt een dik wolkendek.




De drukke jachthaven Puerto Colón baadt in de zon maar in de bergen komen weer heel veel wolken opzetten.



Het vissershaventje La Caleta, met talrijke visrestaurantjes.

Wolken net voor de zon ondergaat...






Vrijdag 17 januari 2014


Naar Paisaje Lunar, het maanlandschap


Het maanlandschap behoort tot de grootste natuurwonderen van het eiland: als minaretten groeien de wonderlijke, fel beige puimsteenzuilen uit de helling aan beide kanten van de Barranco de las Arenas, groene dennen vormen daarbij een heerlijk contrast. Een echt sprookjeslandschap.

Het moet vandaag een mooie tocht worden.  We vertrekken uit Vilaflor langs een moeilijk pad omhoog.



Voorlopig schijnt de zon volop maar naarmate we stijgen verdwijnt ze achter de wolken. 







Verborgen in het prachtige dennenbos  boven Vilaflor ligt het Paisaje Lunar.  Witgekleurde aardpiramiden steken in een barranco plotseling omhoog uit het heldere groen van het bos...





Toch wel een heel indrukwekkend landschap



De mist komt aanzetten en het is tijd voor een trui en een jas.  We kiezen voor de gemakkelijkste terugweg en via de 2 grote haarspeldbochten bereiken we de bushalte in Vilaflor waar we nog een uurtje in het koude weer op de bus wachten.  Ook aan de kust waait het heel hard en is het ineens veel kouder geworden…



Zaterdag 18 januari 2014


Van Las Galletas  naar Los Abrigos langs het kustpad



We blijven weer beneden, in de zon.  In de bergen zijn er al heel veel wolken te zien en dat belooft niets goeds.  We vertrekken langs Ten Bel (Las Galletas) en gaan via het kustpad naar Los Abrigos.  Mooie weg over de Montaña Amarilla tot aan het haventje van Los Abrigos.  Mooi weer ook. Terrasje onderweg. 



De ruwe kustlijn



Montaña Amarilla, de gele berg



Het kustpad


Het keienstrand onderweg


En verschillende golfterreinen langs de kust






Monument in Las Galletas




Zondag 19 januari 2014


Naar Playa Paraiso en Callao Salvaje


Zon om te beginnen, later zwaar bewolkt.  Langs de promenade naar La Caleta.  Vandaar langs heel veel natuur en heel veel barranco’s aan de kust.  En ruig kustpad.  We stappen naar Puertito, een heel klein vissersdorpje in een kleine baai.  We trekken verder naar Playa Paraiso.  Nog een cafe con leche  en tijd om terug te keren...



Creatief met keien...














Het vissersdorpje El Puertito


 Zo  leven sommigen hier in de natuur...







De zee... altijd boeiend, altijd weer anders...



Maandag 20 januari 2014




Van El Médano naar Las Galletas   langs het kustpad


Met de bus naar El Médano, ook een heel klein vissersdorpje helemaal in het zuiden van Tenerife.  Via Montaña Roja naar Los Abrigos.  Via het vissershaventje, de jachthaven en 2 grote golfterreinen trekken we naar Las Galletas.  Op een terrasje in de zon smaakt de koffie en de cake! 


De weg is ons doel...





Het kustplaatsje El Médano aan de voet van de Montaña Roja




Zicht op het 'binnenland'



Montaña Roja



We stappen tussen de Oceaan en een enorme tomatenserre







In dit ruwe landschap duiken soms verrassend mooie bloemen op





Het haventje van Los Abrigos







Dinsdag 21 januari 2014




Van Arona via Ifonche naar Adeje


Geweldige hoogtewandeling boven de zuidwestkust.
De hoogvlakten boven Arona en Adeje ontsluiten voor ons wandelaars een mooi en afwisselend wandelparadijs, met steeds een heerlijk uitzicht naar beneden op de kust, maar ook in de afgronden van de barranco's.  


We stappen een beetje te vroeg uit de bus in Arona en moeten dus een kilometer extra stijgen naar de kerk van het dorpje waar de  lange wandeling begint.  Op de weg naar Vilaflor stappen we de volle natuur in voor de rest van de dag.  Het is stijgen tot in Ifonche.  


 Roque Imoque in het vroege zonlicht




Een kijkje rondom







Plots zijn ze er weer... die vervelende wolken die ons ieder panorama ontnemen...

We wandelen langs een grote, ronde dorsvloer in het zadel tussen de Roque Imoque en de Roque de los Brezos.   


Adeje blijft ons doel...















En dan is het lopen door een immens sparrenbos richting Barranco del Fuente. Het is een hele weg, eerst dalen, dan weer stijgen.   Het bos dat hierop volgt is een waar avontuur… Soms is het puur op het gevoel dat we een bepaalde weg volgen en zonder de wegbeschrijving die we in onze wandelgids vinden zouden we hopeloos verloren lopen.  Daarbij zien we ook heel weinig van de omgeving.




Over de vlakke, rotsige bergrug naar een klein, in de rotsige ondergrond uitgehouwen waterkanaal  en dan naar beneden.


We komen aan de splitsing Taucho of Adeje… En dan begint de ellendigste weg van deze veertiendaagse.  2uur duurt het dalen naar Adeje. 2 uur grote rotsblokken, steengruis, ezelspaden… Het is soms springen van de ene steen op de andere…

Dit is het "pad", echt niet te doen!



Soms klaart het even uit en dan weten we weer waar we ons bevinden



Maar Adeje hier beneden ontdekken we tussen de wolken.





In Adeje staat de bus ons letterlijk op te wachten en aan de kust wacht ons nog een heerlijk drankje in een zachte avondzon…




















Woensdag 22  en donderdag 23 januari 2014




Nog wat vakantie graag...



Het is goed geweest.  Vandaag  en morgen genieten we van de zon en de deugddoende warmte. We blijven aan de kust. We flaneren door de straten en op de ‘promenade’ tussen La Caleta en Los Cristianos. We doen al eens een terrasje en kijken, kijken, kijken ....













Tenerife, we hebben er van genoten!



Volgende afspraak met onze wandelblog in Zeeuws-Vlaanderen.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten