Nog meer groene oase!

 

Le Sentier du Ventu

We starten in Alembon met wat gemiezer die dan ook de hele dag blijft duren en soms eens overgaat in een korte bui.

Alembon is weer zo'n heel klein gehuchtje waar eigenlijk weinig te beleven valt. Winkels noch horeca. Dat zijn we in deze streek nu al wat gewoon...

Maar niet getreurd... de natuur maakt heel veel goed! Het is hier een wandelparadijs!

De paaltjes die ons begeleiden zijn goed aanwezig.

Schrijnwerker gevraagd!

Cafébaas gevraagd!

Op weg naar  de Mont Le Ventu.

Na een rustig begin wordt het vanaf deze kapel van Sainte Anne even serieus...

Het wordt een stevige klim van de Ventu door het bos. 

Het afdalen zou nog moeilijker worden 

Na "La Taonnerie" komen we op 172,8 m hoogte en dan kan het afdalen weer beginnen...

Op veldwegen tussen enorme akkers is de stilte oorverdovend... 

en zijn de paadjes diep...

We dalen af naar een stuk bos.

Na het verlaten van het gehuchtje Audelan is het weer stijgen.

En juist voor we een laatste keer het bos induiken kijken we nog even achterom naar Licques.

En boven krijgen we weer een overzicht 

We mogen nu nog afdalen op de Mont Sanghen en ontdekken er een échte picknickplaats! Heel zeldzaam in deze regio.

En voor de lezer van onze wandeltoertjes ... gevonden in het bos...

En voor de liefhebbers....

Tot morgen!

Op pad in Le Pays de la Faïence

Het wordt inderdaad een langere tocht, maar ook veel lastiger door het telkens stijgen en dalen en door de vele heel glibberige weggetjes.

Vandaag wandelen we vanuit de faiencestad Desvres naar de hoogste toppen van de 'Boulonnais', de streek rond Boulogne-sur-Mer, tot ruim 200 m boven de zeespiegel.

We wandelen door heel wat piepkleine dorpen, langs heel wat velden en weiden. We lopen langs ontelbare meidoornhagen. Het bocagelandschap wordt gekenmerkt door een lapjesdeken van kleinere onregelmatige percelen die worden afgeschermd door muurtjes, heggen en houtwallen.

In Desvres kunnen we al kiezen voor de juiste tocht!

Starten doen we aan het Maison de la Faïence...

... en hier vinden we al info over de 2 bergen die we straks beklimmen.

Het is hier ook een habitat voor vleermuizen.

Een lange vochtige tunnel onder het oude en verlaten spoorwegstation van Desvres.

Door deze 150 m lange tunnel werd vroeger een mengsel van krijt en klei aangevoerd voor een nabijgelegen en verdwenen cementfabriek.

En nu omhoog! Naar de Mont Pelé. Na de cementproductie werd de groeve genivelleerd en ontwikkelde zich een specifieke vegetatie op deze voedselarme en kalkrijke bodem. Het lijkt wel een duinenlandschap.

Wat info over het ontstaan en de evolutie van de beplanting, altijd interessant.

Met zicht op de Mont Hulin.

 
Soms al eens een doorkijkje

Na les Courteaux komt het Bois du Baron te voorschijn en dalen we af naar Courset.

Een flinke klim naar Sacriquier en daarna zijn er weer die enorme velden

En zo arriveren we in la Calique.

De vogels in het volgende stukje bos hebben het duidelijk naar hun zin en laten dat horen!

Juist voor het dorpje Choquel volgt het moeilijkste stuk van de dag. Een dalende holle weg met kalksteenbodem. Gladde kalkstenen en rolkeien in de smalle gleuf, het is opletten geblazen. Het is kijken waar je een voet kunt plaatsen...

Choquel in  aantocht

De Rue du Bas-Ruisseau ligt er al even glibberig bij en de ruwe grazige weg mondt uit in een snel stromend watertje. Gelukkig is er het brugje!

Langs de afhangende rechterkant van de beek is het bijzonder glad...

Sasjes en een stuk weiland moeten we trotseren vooraleer we aan het Forêt de Desvres komen.

Na een stuk bos is het zoeken naar het startpunt van deze wandeling. We lopen nog een eind rond La Fosse aux Chiens, een visvijver die ooit een steengroeve was.
Een mooi stuk natuur!

Het werd een flinke tocht. In dit heuvelende landschap 21.5 km op de teller...

Guînes, een stevige bosloop

Guînes is een landbouwgemeente. Gezien vanuit de kustvlakte is het Forêt de Guînes de eerste beboste heuvelrug.

Bij het begin van de tocht kijken we uit op deze hoge toren. Het is een graanopslagplaats.

Het landschap is desolaat op deze regenachtige dag, geen hoge heuvelruggen zoals gisteren, maar zachte en afgeronde heuvels.

We horen verschillende tgv's door het landschap razen en bevinden ons al vlug in 

We proberen hier de GR 128 te volgen.  Soms is het  zoeken, want vrijwel alle wit-rode bewegwijzering op de bomen is er verdwenen.

We volgen op goed geluk de info via de pijltjesbomen die we nu en dan tegenkomen.

785 ha bos!

We weten al uit ervaring dat het in deze periode héél erg nat is in de bossen. ook hier...

Na het bos komt Campagnes-lès-Guînes aan de beurt en langs le Courgain stappen we terug naar Guînes.

Rechte weg, op en neer!

En hier en daar zorgt men al voor nieuw bos.

 

Terug aan de kerk waar we deze rondwandeling begonnen.

Morgen een langere tocht?

Topwandeling op het platteland van Boulogne

 Dans la campagne d'Hocquinghen

Schitterende dag! Zonnig weer, blauwe lucht en een rondwandeling om u tegen te zeggen!

De route laat ons stappen tussen de dorpen Bainghen, Herbinghen, Licques, Hocquinghen, Surques en Nabringhen. We vergapen ons aan al dat groen, aan de schilderachtige  panorama's, aan de weidse omgeving. Het gaat op en neer. We genieten van de stilte en de rust!

Dit circuit is een mix van verschillende wandelroutes in de omgeving. Er zijn veel paden die ons langs  velden of weilanden laten lopen, aan de rand van het bos en op de hellingen.

Met één verrassing onderweg...

*****

Het startschot aan de kerk van Bainghen.

En al vlug op weg naar Herbinghen.

Licques in zicht!

Deze streek kennen we. Juni 2022 is nog niet zo veraf...

Langs het Sentier des Fontinettes

Het begint met een mooie veldweg...

maar al gauw is het balanceren tussen het slijk...

En het pad eindigt hier in een beek!
Gelukkig heeft een handige Harry hier voor een brugje gezorgd!

We trekken langs het kleine kerkje - Eglise Saint-Omer- naar Surques.

Daarna richting bos. Dachten we...

Nog even zoomen op onze vertrekplaats aan de overkant.

De aanloop naar het bos is zalig! We bevinden ons nu op de Mont de Surques.

De ontnuchtering laat niet lang op zich wachten...

Een ketting en twee berichten... Terugkeren! Tot waar?

We doen een gokje en zoeken door het bos en dwars door een veld een uitweg.

Gelukt!

Een rustpauze na het zoekwerk...
In deze (propere) bushokjes staat altijd een zitbank.

We lopen nu even mee met de GRP Tour du Boulonnais.

Het is nu een stevige klim, maar de beloning ligt in de mooie vergezichten.

En de wolken... daar zijn we fan van...

Soms is het balanceren tussen de modder.

Een zeldzame poel 

En het laatste stukje is al helemaal niet moeilijk. Het is afdalen naar ons vertrekpunt.

De cirkel is rond. Dik tevreden over de 19 km. 

Zo'n dagen en zo'n tochten zijn altijd welkom!