Het Fort van Brasschaat

Starten doen we vandaag bij een zonnige -6° in Heide, deelgemeente van Kalmthout. We kiezen voor een omloop in de bosrijke omgeving. Kwestie van de gure en snerpende oostenwind te verschalken! En dat valt behoorlijk mee!

We zetten koers richting het natuurreservaat Klein Schietveld. Dit militair domein vormt samen met het Groot Schietveld (Brecht) een rustig terrein van 900 ha met dennenbossen, eikenberkbossen, vennen, weilanden en heide. Het gebied is gelukkig toegankelijk voor wandelaars...

Bevroren meertjes

Open vlakten

Zonovergoten natuur!

Ook dit wandelpad ligt er bevroren bij.

En hier duiken we de geschiedenis in.

Al meer dan 100 jaar is het Fort van Brasschaat een militair domein.  Het wordt nu deels gebruikt als museum  over de geschiedenis van het fort. Hier vindt men artilleriestukken en uitleg over de geschiedenis van het kamp van Brasschaat. Het is echter militair domein, dus niet toegankelijk!

Het Fort werd gebouwd in 1909-1912. Na de Eerste Wereldoorlog werd de bewapening gemoderniseerd en het gebouw aangepast om te kunnen weerstaan aan de dodelijke gasaanvallen.

Eind jaren 1970 probeerde het Belgische leger het fort te slopen door het op te blazen. Dat is maar deels gelukt: enkel de linkervleugel van het fort werd verwoest.

In het Fort hebben heel wat vleermuizen hun thuis gevonden. De meest voorkomende soorten zijn de ingekorven vleermuis en de meervleermuis. Het domein is een Europese Speciale Beschermingszone.

We worden gewaarschuwd...

Verderop stappen we een heel mooi stuk bos in: De Uitlegger. Het natuurdomein is zo'n 88ha groot en ligt op de grens van Kapellen en Brasschaat.
Door het domein lopen wandel-en fietsroutes die slingeren rond de grote vijver.
Die is op een wel erg unieke manier ontstaan: uit bunkers van de Eerste Wereldoorlog. De toemalige eigenaar bedekte die bunkers netjes met zand waarbij het vijvercomplex werd uitgegraven..

 

De Antitankgracht doorkruist het gebied en zorgt voor een bijzondere biotoop met heel wat zeldzame dieren en planten.

De Antitankgracht.

De rest van deze 18 km-lange wandeling  leidt ons naar het vertrekpunt in Heide.

We hebben genoten van de natuur! Daar doen we het voor!

Wuustwezel-Loenhout

In Wuustwezel starten we richting Uilenbos.

Natuurdomein Den Aerd is ongeveer 30 ha groot, waarvan 18 ha bestaat uit een grote zandwinningsput. Die put (genaamd de E10-Put) is ontstaan tijdens de werken aan de E10 snelweg (nu E19), die in 1972 werd opengesteld. De rest van het gebied bestaat uit bos, struweel en grasland.

Het Marum (315 ha) is al militair domein sinds de jaren 1890. Tot voor kort was het een veiligheidszone bij schietoefeningen en dus niet toegankelijk. Maar nu is het een veilige wandelzone geworden.

 Tegen het einde van de bosstrook komt de kerk van Loenhout in zicht.

We steken de Werijsbeek over.

 

In Loenhout is een bedrijf gevestigd, gespecialiseerd in het kweken van solitaire planten. Oorspronkelijk een kleine kwekerij van haagplanten en snoeivormen, maar nu een trendsetter in de sector. Honderd hectare solitaire planten in de meest uiteenlopende vormen en maten bestemd voor groenprojecten over heel Europa...

Snoeien bij -5°.

Keuze genoeg!

Wat verderop zijn de serres van een bedrijf op de Dijkweg verwarmd met wel duizenden lampen.

Tussen Loenhout en Wuustwezel ligt Kasteel Ginhoven. Het oude kasteel dat volledig omringd was door water is nu vervangen door een villa.

Nog een laatste blik op Loenhout.

En zo komen we terug in Wuustwezel.

Het was een heel zonnige dag, maar een ijsdag! Met dank aan de polaire Vortex...

Kalmthoutse Heide, natuurlijk!

Een wandeling door dit prachtige natuurgebied mag vandaag zeker niet ontbreken!

Het uitgestrekte heidegebied is de grote trots van Kalmthout. Ongeveer 1500 ha van de 1830 ha beschermd heidegebied vormt het grootste natuurreservaat van Vlaanderen! 

De Kalmthoutse Heide is daarbij het Vlaamse deel van het grotere Grenspark, dat 6 000 ha meet en een waar lappendeken van natuurpracht is. Het park reikt van Kalmthout en Essen tot Stabroek, Huijbergen en Hoogerheide en telt wel 20 wandelpaden.

Het Grenspark heeft een zeer grote ecologische waarde: zeldzame dier- en plantensoorten vinden er hun natuurlijke biotoop. 

***

Start van de wandeling: de prachtige bossen in het groene Wildert.

Het is ijzig koud, maar de blauwe lucht maakt veel goed!

We lopen door de Wildertse Duintjes.

Soms op, soms neer...

Door de Nolse Duinen. En rond het Stappersven.

Dit is het Stappersven. 

 

Het heidelandschap is heel gevarieerd.

Langs de Drielingsvennen stappen we dwars door het natuurreservaat.

 

Het een enorm domein. De heide is geen natuurlandschap, maar een cultuurlandschap, gevormd door de mens. Schapenteelt en turfontginning droegen hun steentje bij tot de uiteindelijke vorming van de arme heidegronden.

Dit is heide.

Het spel van wolken, wind en natuur...

En ginder ver boven de bossen  een brandtoren. Daar gaan we naartoe.

Bereikt!

Met de draaitrap naar boven, tot op het derde platform.

Boven komt dan de beloning: 360° panorama.

Deze molensteen is opgedragen aan professor Jozef Muis, een fervent voorvechter van de bescherming als natuurgebied van de Kalmthoutse Heide.

Op het einde van de 'rit' komen we aan het bezoekerscentrum De Vroente in Kalmthout. Een bezoekje waard!

En daar is dan de Bakkersmolen van Wildert-Essen. Het is een 'jonge' molen, gebouwd in 1981. Hier wordt nog op de oude manier gemalen en gebakken.

En zo komen we terug naar Wildert.

Met 22 km in de benen meer dan tevreden over de tocht van vandaag!

De natuur blijft ons nog altijd boeien.... Ook morgen!

Een dagje België-Nederland

Schitterend zonnig maar koud winterweer. Zo hebben we het graag...

We doen vandaag aan grens-hoppen. We stappen door de bossen van Essen 

naar  de Rucphense Bossen ten zuiden van Roosendaal.

De poelen in de bossen zijn bevroren 

Het zijn vooral heel mooie stukken bos!

Een doordenkertje onderweg...

Een uitnodigend bankje om even op adem te komen.

In dit gebied wordt aan heideherstel gedaan: bomen gekapt...

 Een verwijzing naar de vroegere grens met Nederland.

Open stukken in het bos bieden nu en dan wat uitzicht.

 

In Kleine Horendonk komen we goed op tijd voor een natje en een droogje. We stappen vervolgens uit het bos en steken nog eens de grens met Nederland over.

Hier heel veel kwekerijen van bomen en planten.

Weidse landschappen.

Ondanks de vriestemperatuur was het vandaag heel mooi wandelweer. Het was genieten...