Het is al weer een tijd geleden. De mooie herinneringen zijn uitdagend genoeg om na enkele jaren nog eens in deze streek te vertoeven...
Het Meetjesland bestaat eigenlijk uit 12 gemeenten. Het grenst in het noorden aan Nederland en in het zuiden aan Gent en de Leiestreek. De enige stad én de hoofdstad van het Meetjesland is Eeklo.
We vinden er drie economische knooppunten: Aalter, Evergem en Maaldegem. Maar het landschap is hoofdzakelijk een uitgestrekt landbouwland. De nadruk ligt er op de veeteelt en akkerbouw.
Maar wat ons het meeste interesseert zijn de verschillende groene plekken op de kaart van het Wandelnetwerk. Het zijn de Bossen! 4 grote gebieden dan nog! Het Drongengoedbos, het Keigatbos, het Leen en de Lembeekse Bossen.
***
Onze uitvalsbasis is een gezellig huis in het Drongengoedbos, in de kleine gemeente Ursel. Het wandelnetwerk is dat van De Meetjeslandse Bossen.
Een hele week lang op verkenning. Wat een luxe!
Het is al weer een tijd geleden. De mooie herinneringen zijn uitdagend genoeg om na enkele jaren nog eens in deze streek te vertoeven...
Wandeldag 1
De dag kondigt zich zonnig aan in het Drongengoed.
Het wordt al vlug slalommen tussen de plassen en de modder... Maar dat deert ons niet...
Het Drongengoed is het grootste aaneengesloten bos van Oost-Vlaanderen. Het is 750 hectare groot. Er zijn fraaie dreven en heiderelicten.
Een veedrinkpoel
En een uitkijkheuvel
Dit is het Maldegemveld boven op de uitkijkheuvel gezien
Ook hier heeft het heel veel geregend en is het zoeken naar droge plekjes...
En hier kunnen we zelfs kiezen...
en hier wordt het gemakkelijker...
Het zijn mooie stukken natuur!
Wat info onderweg
Een rustbankje als troostplek...
Mooie wandeling! Zonnige start van de week.
Wandeldag 2
Vandaag trekken we naar het Keigatbos, tussen Ursel en Oostwinkel. Het is een uitloper van het Drongengoed. Toch heeft het Keigat zijn eigen karakter met lange dreven en grote loofbomen. De naam Keigat verwijst naar een bosrijke plek en een heuvelkam waar veel keien en stenen te vinden zijn.
Het is een nevelige morgen als we starten richting Ursel-centrum.
Maar de zon doet een ernstige poging
In Ursel dit mooie kunstwerk in reliëf
We worden klant bij deze imker...
want ook hij heeft al eens een tegenslag...
En even verderop een uitnodigend kastje! Koffie en koekje?
Graag!
We naderen ons doel
Een eenzaam kruis
en wat verder de info
Zo komen we bij Het Veldkruis. In het noorden van Ursel, vlakbij de Keigatbossen staat het kruis dat wordt omgeven door linden. Het veldkruis op deze locatie zou teruggaan tot het midden van de 13de eeuw. Toen bakende bisschop Walter de Marvis de parochiegrenzen af in deze streek.
(Knooppunten: 74-75-84-85-86-87-96-95-94-89-88-71-72-74)
Wandeldag 3
Het Provinciaal Domein Het Leen beslaat ruim 285 hectare en bevindt zich op het grondgebied van de stad Eeklo, de gemeenten Waarschoot en Zomergem. Het is eigenlijk een voormalig militair domein, maar nu is het een wandelbos met vooral loofbomen.
De toegangsweg
Voorlopig droge paadjes
Maar ook natte!
In de verte ligt Eeklo
We volgen een eind het Schipdonkkanaal en voor we de brug over het kanaal dwarsen, stoten we op een gedenkplaat en monument.
Het monument aan Oostwinkelbrug voor Luitenant
Paul Legros.
"26 mei 1940, de bijna 24 jarige luitenant
Paul legros, Commandant van de 1ste compagnie van het 1ste regiment
Karabiniers, krijgt het bevel om met twee pelotons de oprukkende Duitsers tegen
te houden om zo een omsingeling te verhinderen. Ook het 1ste peloton van de 4de
compagnie Mitrailleurs onder leiding van Olt. Georges Cassart gaat mee als
versterking.
De
gevechtsgroep zet zich in beweging richting Wagenmakersstroom die al
overschreden is door de Duitsers. Met de luitenant op kop wordt er een
tegenaanval gedaan, de mitrailleurs dekken de vooruit stormende Karabiniers.
Maar al vlug slaat het noodlot toe voor luitenant Legros, al vurend met zijn
machinepistool wordt hij dodelijk getroffen door vijandelijke kogels en zakt
stervend ineen. Onmiddellijk wordt het bevel van de groep overgenomen door
luitenant Van Hamme en de aanval gaat verder.
De
Duitsers, enorm verrast door de harde tegenaanval, worden weer over de beek
teruggeworpen, maar tijdens de gevechten vallen er nog meer slachtoffers aan
Belgische zijde. De mitrailleurschutter van de gevechtsgroep wordt dodelijk
getroffen aan het hoofd, ook korporaal Marcel Bibelot wordt midden in het
voorhoofd geraakt door een Duitse kogel. Ook mitrailleurschutter Vincent De
Ruyck wordt getroffen aan zijn dij door een vijandelijke kogel maar hij blijft
doorvuren en weigert om geëvacueerd te worden zolang de aanval duurt.
Onverwacht krijgt de gevechtsgroep nieuwe versterkingen van de 2de compagnie en
kent de tegenaanval succes, de vijand wijkt en de dreigende omsingeling is afgewend.
De
gewonden worden vlug afgevoerd terwijl de gesneuvelden op de akkers blijven
liggen. Zo blijft ook de gesneuvelde luitenant Legros liggen tussen de andere
gesneuvelde Belgen en Duitsers op de akker aan Veldekens.
Zijn
lichaam wordt terug gevonden na de wapenstilstand door Achiel Lambert, lid van
de Luchtbescherming van Oostwinkel. Hij lag nog op de plaats waar hij sneuvelde
dichtbij de Wagenmakersstroom, de luitenant lag op zijn buik en toen de mannen
van de bergingsdienst hem op zijn rug wilden draaien viel zijn portefeuille uit
zijn jas, leeggeplunderd ………………… " (website Meetjesland).
Nu stappen we het Schipdonkkanaal over aan de Oostwinkelbrug.
Eerst een eind aan de overkant tot aan de Stoktevijverbrug in Zomergem
en daarna richting De Lieve.
De
Lieve is vermoedelijk het eerste kanaal dat in Europa werd gegraven. De stad
Gent zocht al van in de 12de eeuw naar een rechtstreekse verbinding
met de zee, zodat de invoer van wol uit Engeland zonder tolheffing van Brugge
kon verlopen. Het kanaal werd tussen 1251 en 1269 aangelegd tussen het
Gravensteen in Gent en het Zwin in Damme, over een afstand van ongeveer 45 km.
Het
huidige Schipdonkkanaal is gegraven in de bedding van de Lieve.
Dit is de Lieve nu, met een wandel -en fietspad.
Nu loopt het naar Waarschoot, wat een minder goede keuze was. Een lange en drukke Weststraat met veel verkeer...
Terug naar ons startpunt in het Leen, waar we met een gepast hapje en drankje de dag in schoonheid kunnen beëindigen.
Wandeldag 4
Het Drongengoed blijft aantrekkelijk. We gaan er nog eens een flinke uitstap maken...
Het is nog vroeg in de ochtend als het kerkje van Ursel in de verte opduikt.
In de onmiddellijke omgeving van ons logement ligt het vliegveld van Ursel , een voormalig reservevliegveld van de Navo.
Vroeger waren er drie vliegvelden in het Meetjesland.
We volgen het infopad over het Vervlogen Verleden.
Er staan heel wat infoborden over de geschiedenis van het vliegveld.
Het wordt een mooie dag in het bos
Hier wordt ook aan heideherstel gedaan.
Aan de rand van het bos zijn de weggetjes goed begaanbaar!
De resultaten van de wildtellingen tonen zowel voor ree als damhert een forse stijging. De dieren hebben geen natuurlijke vijanden in het gebied die hun aantal binnen de perken kan houden.
Te hoge aantallen reeën en damherten veroorzaken aanzienlijke schade aan de natuur. Spontane of aangeplante bosverjonging wordt dan tegengewerkt: veel jonge boompjes en zaaiingen worden aangevreten. Typische bosplanten gaan achteruit of verdwijnen zelfs doordat er teveel aan geknabbeld wordt. Om die reden staan er tegenwoordig omheiningen in het Drongengoed. Ze moeten de kwaliteit en de omvang van het bos garanderen!
Knesselare komt dichterbij.
Het is de oudste staakmolen van de streek. De eerste vermelding van deze windmolen stamt uit 1563 waar die in een leenboek wordt vermeld als opvolger van de vroegere Oostmolen (watermolen aan de Durme) van het nabijgelegen Aalter.
Na wat gedruppel klaart de hemel weer uit...
...en kunnen we de dag tevreden afsluiten.
Wandeldag 5
De Lembeekse Bossen liggen verspreid over het grondgebied van Lembeke, Waarschoot, Sleidinge en Oosteeklo.
Even buiten het bos, tussen Lembeke en Oosteeklo, staan verspreid in het landschap verschillende bunkers.
Tijdens WO I werden rond Antwerpen bunkergordels gebouwd ter bescherming van de stad. Dit staat bekend als de Hollandstelling. De bunkers in Oosteeklo vormden de verste linie rond Antwerpen. Er zijn nu nog tussen de 15 en 20 bunkers bewaard gebleven. De bunkers, die ook abri's worden genoemd, werden gebouwd door opgeëiste arbeidskrachten. Zij werden vergoed, de grondeigenaars niet.
De bunkers hebben tijdens WO I en WO II geen militaire betekenis gehad, maar boden wel bescherming aan de burgers tijdens beide oorlogen.
We volgen een heel eind de plaatselijke wandelroute.
We trekken via het Bellebargiebos naar ...
... de Bevende Hazelaar.
Terug het bos in! De Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Vrede in de Lembeekse Bossen werd gerealiseerd in 1949 uit dankbaarheid van de Lembeekse bevolking voor het gespaard blijven van het oorlogsgeweld in WO II. Op deze stille plek wordt de kapel ook nog omringd door een ommegang van 15 bakstenen kapelletjes met rozenkranstaferelen.
Mooie, lange dreven
Nog eventjes de plaatselijke horeca steunen en al weer plannen voor morgen.
Wandeldag 6
Vandaag nog één keer genieten van het schitterende Drongengoed.
De omgeving van het Drongengoed was vroeger één uitgestrekt heidegebied dat behoorde tot het Maldegemveld. De boerderij hing af van de abdij van Drongen. Midden in het bos ligt de in het wit getooide Drongengoedhoeve. Lijnrechte dreven vormen een prachtig wandelgebied. Ze werden aangelegd door de kloosters die daar ter plaatse aan ontginning deden en afhankelijk waren van de abdij van Drongen.
We wagen ons heel even door een heel drassig gebied, een pad dat niet tot het wandelnetwerk behoort. De verkenning loont...
Voor een eenzame kampeerder is hier plots een droog plekje voorzien...
Wat verderop en verscholen...
We hadden al een vermoeden...
Even verderop een aantrekkelijke dreef die ons leidt naar het militair domein rond het vliegveld van Ursel.
Deze schapen trekken zich niets aan van het opstijgen en neerdalen van de vele vliegtuigjes op deze zaterdagvoormiddag.
We komen aan het Maldegemveld
Hier zijn grazers de baas.
Vlonderpaden, ideaal voor droge voeten!
Verboden toegang. Maar in de verte is wel wat te zien!
Even dichterbij zoomen levert een mooi plaatje op! De hele familie is bijeengekomen.
Voor het laatste hapje en drankje trekken we naar de Drongengoedhoeve.
De toegangspoort
Hier eindigt ons verhaal. De Meetjeslandse Bossen zijn een bezoekje waard!
Het zijn de natuur, de rust en de stilte die ons telkens weer bekoren...
De batterijen weer opgeladen en klaar voor een nieuwe morgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten