Van Aguas Mansas langs de Levada da Serra do Faial en de Levada da Portela naar Portela

Levada's door een mooi bos

Vandaag een lichte wandeling van ruim 4 uur via een goed pad langs de levada. Een deel van de route gaat door dichte bossen, die in de mist een sprookjesachtige indruk zouden maken en waar het heerlijk koel is als de zon zou schijnen...

Met bus 77 vertrekken we uit het warme en zonovergoten Funchal. Plaats van de start:

Hier boven komen al vlug wolkjes opzetten maar die kunnen de pret niet bederven.  We hebben er weer zin in vandaag!

Maar... deze zouden wel eens dreigend kunnen worden... Van de zee die we normaal van hier uit moeten zien is weinig te bespeuren.

Voilà, na een kwartier stijgen is dit het bospad dat we nodig hebben: Levada da Serra do Faial.

Van het schiereiland Ponta de São Lourenço van gisteren is amper iets te zien...

De levada is voorlopig maar een klein broertje in vergelijking met de andere en bovendien zonder water.

Soms zelfs  helemaal dichtgegroeid.

Een lang stuk van de levada ligt onder ons omdat het water in buizen onder de grond verder stroomt. Vandaar de vele rioleringsdeksels.

Een tunnel waar we rond kunnen...

Een bruggetje in het groen...

Van de enkele verfrissende druppels waar we eerst nog van kunnen genieten gaat het nu naar fikse regenbuien.  De paadjes zijn meteen al minder comfortabel!

Portela blijft ons doel.

De levada?  Goed kijken in dit groene oerwoud.

Midden in het bos een nieuwe brug van 2013, gebouwd met geld van de Europese Unie.

Stappen maar!

Hier moeten we weer kiezen.  We gaan naar Portela.

Bij de Miradourou (uitkijkplaats) zien we alleen een groot waterbassin. Van de zee in het noorden van Madeira is niets te zien. Jammer toch!

Schilderachtig is dit wel, deze picknickplaats midden in het bos.

Ondertussen zijn we al goed nat geregend en naderen we Portela...

... langs de tweede levada van vandaag, de Levada  da Portela.

Eindelijk, we zijn er!

Hier kan de toerist nog wat bloembollen kopen om in België een beetje Madeiragevoel te kweken...

Nog even naar deze miradourou... En ja, dit is de Adelaarsrots van Porto da Cruz. 

Ondertussen weten we heel goed dat de zon in het zuiden nooit garant staat voor een zonnige bergtocht.

En toch was het een echte levadawandeling!

En morgen... dan trekken we naar ons vlakke land, ons Vlaanderenland...

********

En de volgende afspraak?

Veel dichter  bij huis! Ursel is de naam! Tot weldra?