Over het schiereiland Ponta de São Lourenço

Spectaculaire rotskust op het oostelijkste punt van het eiland

Het is schitterend weer vandaag! Blauwer kan de lucht niet zijn...

Het schiereiland is als een vinger die in zee uitsteekt. 

De natuur past hier helemaal niet in het clichébeeld van het altijd groene bloemeneiland. In de winter is het met een groene laag gras overdekt, maar 's zomers biedt het een verdorde aanblik.  Het is een woeste en romantische kust, een populaire wandeling -  een rotsachtige omgeving in plaats van de altijdgroene levadapaden.

We genieten eerst van het fraaie uitzicht vanaf de parkeerplaats boven de Abrabaai.  Aan de horizon tekenen zich de omtrekken van de Ilhas Desertas af.  

Met de "stenen mannetjes" zijn we veilig en juist gestart...

Aan de andere kant van de baai ligt een donkere rotswand met opvallende dwarse strepen.  In de weiden daarboven is het pad te onderscheiden.

De route gaat eerst rond de Abrabaai. Onze blik valt ook op een landhuis in een breed dal, dat als in een oase wordt omzoomd door palmen. Daar willen we naar toe!

  We moeten echter van uit de dalkom over een bergrug... stijgen maar...

Houten vlonders en een trap moeten de gevoelige vegetatie hier beschermen tegen de vele wandelaars.

Hier begint ook het natuurreservaat Reserva Natural Ponta de São Lourenço.

We lopen in noordelijke richting op een spleet af.

Voor en achter ons de zee.

Het gesteente neemt hier allerlei kleuren aan.  Sommige zijn bijna zwart, andere okergeel en enkele helderrood.  Deze bonte mengeling is een bewijs van vulkaanuitbarstingen in het verleden.

Prachtig kleurenspel van rotsen, een helderblauwe zee en witte schuimkoppen.

Heel speciale omgeving na meer dan een week langs groene levada's te lopen... 

Zicht op de zuidkust van Madeira.  Onderaan in het midden de landingsbaan van de luchthaven.

We naderen Casa da Sardinha midden in het dal...

 ... en lopen voortdurend  langs loodrechte rotswanden.

Dit is Casa Sardinha. Het huis is een boswachterspost van het Parque Natural da Madeira.

Als we even 'landinwaarts' kijken dan merken we alleen maar de groene valleien en bergen, in sluimerende nevel omhuld.

Op en neer.  Het is wel intens in dit desolate landschap. Het is er warm en er is nergens schaduw!

De panorama's zijn grandioos en indrukwekkend!

In deze vulkanische ondergrond groeien op dit moment nog een aantal bloemen.

En zo eindigt de tocht van vandaag. Weinig kilometers maar wel veel inspanningen geleverd. Zeker tevreden.

Morgen trekken we naar Aguas Mansas en stappen de levada af naar Portela.