In februari 2025 vluchten we naar zonniger oorden...
Het vliegtuig vertrekt met een half uur vertraging uit Oostende want men moet het ont-ijzen.Dik twee uur later staan we in de zon aan de Costa Blanca en is het 18 graden!Geen koude douche maar... een warm bad!
Altea is een stadje in de provincie Alicante op zo'n 7 km van Benidorm en 100 km van Valencia.Altea is gekend als één van de mooiste witte dorpen aan de Costa Blanca. Het ligt 3 km landinwaarts, prachtig gelegen op een heuvel, aan de voet van de Sierra de Bérnia.
Of het een wandelgebied is, dat zullen we graag ondervinden. In de toeristische dienst krijgen we de folder met 5 wandelingen, de 5 Camins d' Altea.
Het oude Altea is gebouwd op een heuvel. Het nieuwe ligt aan zee, meer bepaald aan de Middellandse Zee.
Beide delen hebben hun charme en hun attracties.
Wij zoeken vooral uit waar het heerlijk wandelen is...
Boven het oude Altea torent letterlijk de kerk Nuestra Señora del Consuelo (Onze Lieve Vrouw van Troost)
Altea is gebouwd op een heuvel met op het hoogste punt de klokkentoren en de grote blauwe koepel van de parochiekerk gewijd aan de Virgen del Consuelo. De kerk is bereikbaar via smalle geplaveide straatjes die steil omhoog lopen, met kleine uitkijkpunten en ronde pleintjes. Hier zijn veel studio's van kunstenaars en winkels met volkskunst te vinden.
We logeren bij Costa Negret, even buiten het centrum van Altea.
Ruta 3 : L'Algar. Inicia de l'horta alteana (Begin van de tuin van Altea)
De blauwe route leidt ons naar het 'achterland' met een rijke fauna en flora.
Langs rietvelden.
De Algar is een rivier in de Spaanse provincie Alicante in de autonome regio Valencia. De rivier heeft een lengte van 20 km en ontspringt op de zuidelijke flank van de Serra del Ferrer. De rivier mondt bij Altea uit in de Middellandse Zee.
We stappen naar Els Dos Rius. Hier vloeien 2 rivieren samen: de Guadalest en de Algar.
Het is ook het moment van de sinaasappelpluk. Ze ruiken heerlijk!
En ook de mispels zijn klaar.
Soms worden ze in overdekte serres gekweekt...
... soms niet.
Hier ook nog citroenen in overvloed.
Er zijn plannen (zie verder) om van dit gebied een recreatiegebied te maken met wandelpaden, tuinen, beplantingen... Bijkomende attractie voor Altea.
De weg kruist de autosnelweg
Verderop de Pi del Senyoret
Dit is de tweede grootste steenpijnboom van het Valenciaanse gebied.
En ginds ligt Altea.
De Ermita Sant Roc in Altea La Vella
De Algar mondt uit in de Middellandse Zee.
Geen zandstrand zoals aan de Noordzee, maar keien.
Ruta 5 : Cap Blanch i els Arcs. Tradición Viva (levende traditie)
De wandeling start op de esplanade van Altea. In dit lager gelegen gedeelte van Altea vinden we de 6 km lange kustlijn met (kiezel)stranden en baaien. Het is een lange en levendige strandboulevard met restaurants en bars. Doorlopen tot in Albir (zie later) is mogelijk.
Het is nog vroeg. Weinig volk!
Zicht op het oude Altea
De promenade is recent gerenoveerd.
De streek van Altea en Calpe is voor fietsers een paradijs. Ook Belgische ploegen komen hier jaarlijks trainen.
We passeren eerst nog de haven van Altea.
En dan begint de eigenlijke route.
Leuke paadjes
De Ermita de Sant Antoni de Pàdua
Uitleg, maar deur gesloten!
Ook hier bevinden we ons in een heerlijke tuin!
Olijfbomen
Sinaasappels in het hele dal, zover we kunnen kijken...
Geslaagde oogst!
Verderop nog de Ermita de Sant Isidre. Een recentere constructie.
Terug naar Altea. Het oude kunstdorp is authentiek en de smalle straatjes leiden je naar de kerk met blauwe koepel op het heel toeristische hoofdplein.
De straten met allerhande hebbedingetjes in de etalages.
Binnen in de kerk.
En nu terug naar beneden, naar de zee. Langs héél véél trappen!
Ruta 1 : El Camí Reial. Vora mar.
Deze route, tegenwoordig bekend als de Groene Corridor, loopt over de oude Camino Real del Mar langs de kust en is heen en terug te volgen.Tijdens deze aangename wandeling over rustige voetpaden zien we de schoonheid van de vulkaan Cap Negret, kunnen we diverse statige villa's en bunkers uit de Burgeroorlog bekijken en lopen we langs de zee bij het strand van La Olla.
Starten maar.
Hier liggen 2 eilandjes in de zee.
De Spaanse burgeroorlog heeft een diepe culturele erfenis nagelaten in alle kustgemeenten van Spanje, inclusief de stad Altea. De historische herinnering aan deze periode is door de jaren heen levend gehouden en vormt een belangrijk onderdeel van de identiteit van de stad.
De eerste bunker
Op de stranden van L'Olla en Cap Negret in Altea staan de laatste twee mitrailleurbatterijen die nog overeind staan. Deze bunkers, gebouwd in 1937 door het Republikeinse leger tijdens de Spaanse Burgeroorlog, vormen een belangrijk onderdeel van de geschiedenis van de regio en een toeristische attractie voor bezoekers.
Oorspronkelijk werden tot 8 van deze bunkers gebouwd en werden ze gebruikt om de hele kust van de baai van Altea (stranden van L'Albir, Altea en Mascarat) te verdedigen tegen mogelijke zee-aanvallen door de fascistische bondgenoten, of ze nu Spaans, Italiaans of Duits zijn. Anekdotisch, ze werden nooit gebruikt en werden gewoon achtergelaten.
Tweede bunker. (Met helemaal rechts de Penyal d'Ifac van Calpe, vorig jaar beklommen)
Verderop de oude haven van Altea, nu een kleine toeristische jachthaven.
Nog een ruïne van een oude kazerne. Cuartel de la guardia civil de Costas in Olla.
Alleen de voorgevel nog, de rest ligt in puin.
Langs een mooie weg naast het klotsende water...
Hier loopt de weg zowat ten einde. Alleen nog wat zonnekloppers op het naaktstrandje...
Terugkeren dan maar!
Ruta 4 : Quintanes i Barranquet. La terra colonitzada. (Het gekoloniseerde land)
We volgen de oranje route. Maar nemen er nog een lus bij via de Camí del Barranquet en de Camí del Mandem.
Vanaf het uitkijkpunt van de Paseo del Mediterráneo naast het strand beginnen we aan de route naar het gebied L'Horta, waar de kluizenaarshutten Sant Roc en Pi del Senyoret opvallen.
Boven de bergen hangt nog wat ochtendnevel, maar het wordt snel zonnig!
De natuur komt in februari weer volop tot leven...
Terrasbouw vol appelsienen!
Om de wandeling wat uit te breiden nemen we verderop de Camí del Barranquet, een oude weg langs verlaten velden.
Serres met mispels
Verder gaan we door het gebied Benimussa en Barranquet, waar de pittoreske kluizenaarshut Sant Lluis Beltrán op de voorgrond treedt.
We vervolgen onze tocht over de Camí Vell d'Alcoi, een van de hoofdwegen uit de 17e eeuw, die direct in verbinding staat met de oude binnenstad van Altea. Via de pittoreske, smalle straatjes komen we bij de parochie van Nuestra Señora del Consuelo en het uitkijkpunt op de Plaça de l'Esglesia.
Ruta 2 : Altea la Vella. Els orígens (De oorsprong)
De rode route voert ons naar het oude Altea, Altea la Vella.
We starten bij de jachthaven van Altea en lopen via een gemakkelijke weg naar boven.
Besparingen bij bpost... 't is maar een kleine hint...
Altea La Vella in zicht
Olijfbomen in bloei.
Straatjes in Altea La Vella
Een kruisweg langsheen de straten
De beroemde bronnen... geen water vandaag...
We stappen moedig verder.
Het is klimmen
Aan de voet van de Serra Bèrnia. Niet voor vandaag, een andere keer misschien?
Terugkeren
langs de Ermita Santa Barbara
en zo komen we terug aan de rivier Algar waar grootste plannen liggen om het verlaten gebied tot een recreatiegebied te maken. Men is er alvast aan begonnen.
We volgen nu de Algar tot aan zijn monding in zee.
Laatste wandeling : Van Costa Negret in Altea naar de vuurtoren in Albir
Langs de boulevard van Altea, via Albir naar het Parc Natural de Serra Gelada. Een rustige en vrij eenvoudige tocht.
We naderen Albir
en vinden al wat uitleg over de vuurtoren.
Vanaf hier gaat het omhoog
Zicht op Altea met zijn kerk op de heuvel.
De vuurtoren komt steeds dichterbij
De rots van Calp helemaal rechts
Mooie tocht. Een must voor iedere wandelaar!
Hier loopt de wandelweek ten einde.
De batterijen zijn weer opgeladen en de volgende wandeltoertjes volgen in Frankrijk. We hopen vanuit Villers-Châtel weer een nieuwe streek te verkennen. Bij leven en welzijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten