Wandelvakantie in de Alpilles (Provence)
Maandag 23 september 2013
“Tussen Arles en Avignon tekenen kale,
witte toppen zich af tegen de blauwe hemel.
Hier en daar trekken dennen en cipressen donkergroene lijnen in de door
de zon geblakerde garrigue die de keten bedekt.
Overal groeien zilverkleurige olijfbomen. Het natuurerfgoed wordt beschermd door het ‘Parc naturel régional des Alpilles’,
het nieuwste natuurpark van de Provence.” – Michelin Gids
“Midden in de Alpilles ademt
Saint-Rémy-de-Provence de sfeer van de Provence: boulevards met platanen,
zonovergoten caféterrasjes, een wirwar van straatjes die uitkomen op pleinen
met fonteinen, de geur van tijm en rozemarijn op de marktdagen, alles spoort de
bezoeker ertoe aan om de dagelijkse beslommeringen even opzij te zetten… Iets
verderop, aan de voet van de kalksteenrotsen, liggen Romeinse ruïnes die
herinneren aan een verleden dat hier en daar nog steeds aanwezig is. Het is niet verrassend dat vele kunstenaars
zich in deze omgeving vestigden…” –Michelin Gids
Na een zondag reizen met auto 1, trein 1, trein 2, TGV Rijsel-Avignon, navette, bus, auto 2 (met
dank aan Edith en Jef!) arriveren we op het prachtige appartement in Saint –Rémy- de - Provence.
Dit wordt voor de volgende
2 weken onze thuis.
Op de eerste dag wordt proviand ingedaan en Saint-Rémy verkend.
Via het schilderachtige Canal des
Alpines bereiken we vlot het centrum.
Tijd voor actie! Twee valleien en twee gaten zijn 4 goeie redenen voor onze eerste tocht!
“Les deux troux”, zo wordt de wandeling in onze wandelgids genoemd.
Het is schitterend weer: helblauwe lucht en een heel warme
herfstzon.
Veel mensen bezoeken Saint- Rémy vanwege Vincent Van Gogh,
die zich op 8 mei 1889 in de plaatselijke psychiatrische inrichting liet
opnemen nadat hij in Arles een stuk van zijn oor had afgesneden tijdens een
ruzie met Gaugain. Hij verbleef er een jaar en maakte in die tijd ongeveer 150
schilderijen.
Afbeeldingen van zijn schilderijen vinden we langs de weg.
De weg leidt ons langs de opgraving Glanum, een oude nederzetting, de vroegere stad. De vroegere stad
beslaat 3 cultuurperiodes, die alle veel sporen hebben achtergelaten: Grieks,
vroeg-Romeins en laat- Romeins.
Langs de Vallon de Saint Clerg puffen we naar boven.
Mooi zicht op Saint- Rémy met in het midden de kerk Saint
Martin.
Doel van de tocht ligt nu binnen handbereik!
En ja, dit zijn ze van dichtbij. Les deux trous… een toeristische topper…te zien aan de eerste toeristen die we vandaag hier ontmoeten.
Langs de Vallon de
Valrugue dalen we naar Saint Rémy.
Mooie inleidende tocht om wat spieren los te gooien…
********************
Dinsdag 24 september
2013
Het was gisteren een peulschil vergeleken met onze tweede tocht van vandaag (32,5 km).
Doel: langs omzwervingen in Les Alpilles naar Les Baux, blijkbaar dé toeristische topper in de regio.
We starten de tocht via Les Antigues, 2 bouwwerken met een knipoog naar de Romeinen.
Langs de autoweg D5 gaan we met de GR mee de trappen omhoog het bos in, langs ongemakkelijke rotspaden. We staan weldra voor een enorme opening waar we doorheen moeten. Naar beneden via een aantal ijzeren treden die in de gladde rotsen zijn geslagen! Niet eenvoudig, maar het lukt gelukkig wel en daarna komt nog een loodrechte muur naar beneden met een gespannen kabel als enig houvast en met een aantal uitsparingen in de rots waar je alleen je hielen in kunt mikken…
Gelukkig worden we hierna beloond met een prachtig meer! De Lac dei Peirou, een idyllisch plekje in de vroege ochtendzon...
De weg naar Les Baux is heel mooi. Ze loopt over heuvels, kronkelt voortdurend en levert steeds weer andere vergezichten.
Na lang stappen krijgen we Les Baux in het vizier. Het is een verzameling oude gebouwen in de buurt van een kasteelruïne, op de flank van een rots. Maar…het geheel wordt ontsierd door de talloze auto’s en bussen die staan te glinsteren in de zon.
Les Baux is dus ongelooflijk toeristisch. In de smalle steegjes is nauwelijks plaats voor de honderden toeristen. Durbuy in het kwadraat lazen we ergens en dat is écht niet gelogen…Les Baux is een middeleeuwse citadel boven op een kale rots. In een vroeger tijdperk woonden hier al Flintstones, maar de echte actie had plaats tussen 1000 en 1400, toen de vechtersbazen van Baux er de plak zwaaiden vanachter hun kantelen.
De ruïne houdt stand en nog lachen ze in Baux recht in je
gezicht: betalende parkings alom, krekelcassettes en toeristenvallen alom en
maar liefst anderhalf miljoen toeristen per jaar die er in tuimelen..
Voor 4,50 euro is Les Baux te koop...
Instappen en wegwezen...Terug naar de natuur! Les Alpilles verrassen voortdurend.
Instappen en wegwezen...Terug naar de natuur! Les Alpilles verrassen voortdurend.
We stijgen terug en komen voorbij
de Tour de Guet, een uitzichttoren om
eventuele branden in deze mooie maar kwetsbare omgeving vroegtijdig op te
sporen.
Langs het meer van het begin van de wandeling komen we terug in Saint -Rémy. 32,5 km gestapt in een altijd weer verrassend mooie omgeving.
"Bonjour!"
********************
Woensdag 25 september 2013
Wat we vandaag doen is waarschijnlijk de koninginnentocht in
de Alpilles.
Als “Les crètes des
Alpilles” wordt de tocht beschreven en ten zeerste afgeraden als de mistral
de regio teistert… Maar vandaag is
er geen wind maar ook geen zon. Jammer! Er hangen wolken als we de hoogte
intrekken via de Vallon de St-Clerg
naar het Plateau de la Caume, een
hoogvlakte met dichte begroeiing. Iedere
bocht levert weer een ander panorama.
We wandelen nu op de kam van de Alpilles. Niet altijd gemakkelijk. Op en neer. Soms langs vele losliggende keien en her en
der verspreide rotsblokken…
lange afdalingen
Maar het GR-pad is met zijn wit/rood van ver goed zichtbaar. We komen aan de Col de Vallongue en moeten meteen door een dichte kloof naar beneden. ’t Is opletten geblazen… Verraderlijk losliggende keien die ons wel nu en dan een onschuldige uitschuiver bezorgen…
De vlakte komt steeds dichterbij...
Eindelijk weer vaste grond onder de voeten! Nu is ook de zon van de partij en de vele
wijnvelden zijn een welgekomen verrassing…
De plukkers die momenteel volop bezig zijn hebben hier en daar nog een tros druiven laten hangen of laten liggen… Lekker spul!
Het was een soms moeilijke maar vooral adembenemende tocht
-letterlijk en figuurlijk ( 24 km).
"Bonjour!"
********************
Donderdag 26 september 2013
Vandaag komt taxi Jef
ons ophalen om ons in St-Etienne du Grès
af te leveren op een klein landgoed, waar we door Edith vergast worden op een
heerlijke lunch. Vlamingen onder elkaar in de Provence! Heerlijk is dat!
De terugweg doen we te voet.
Het is een eenvoudige weg door heel veel bos. Toch nog goed voor 14 km wandelplezier. Heerlijk tussendoortje…
Langs het meer van het begin van de wandeling komen we terug in Saint -Rémy. 32,5 km gestapt in een altijd weer verrassend mooie omgeving.
"Bonjour!"
********************
Woensdag 25 september 2013
Wat we vandaag doen is waarschijnlijk de koninginnentocht in
de Alpilles.
Als “Les crètes des
Alpilles” wordt de tocht beschreven en ten zeerste afgeraden als de mistral
de regio teistert… Maar vandaag is
er geen wind maar ook geen zon. Jammer! Er hangen wolken als we de hoogte
intrekken via de Vallon de St-Clerg
naar het Plateau de la Caume, een
hoogvlakte met dichte begroeiing. Iedere
bocht levert weer een ander panorama.
We wandelen nu op de kam van de Alpilles. Niet altijd gemakkelijk. Op en neer. Soms langs vele losliggende keien en her en
der verspreide rotsblokken…
lange afdalingen |
Maar het GR-pad is met zijn wit/rood van ver goed zichtbaar. We komen aan de Col de Vallongue en moeten meteen door een dichte kloof naar beneden. ’t Is opletten geblazen… Verraderlijk losliggende keien die ons wel nu en dan een onschuldige uitschuiver bezorgen…
De vlakte komt steeds dichterbij...
Eindelijk weer vaste grond onder de voeten! Nu is ook de zon van de partij en de vele
wijnvelden zijn een welgekomen verrassing…
De plukkers die momenteel volop bezig zijn hebben hier en daar nog een tros druiven laten hangen of laten liggen… Lekker spul!
Het was een soms moeilijke maar vooral adembenemende tocht
-letterlijk en figuurlijk ( 24 km).
"Bonjour!"
********************
Donderdag 26 september 2013
Vandaag komt taxi Jef
ons ophalen om ons in St-Etienne du Grès
af te leveren op een klein landgoed, waar we door Edith vergast worden op een
heerlijke lunch. Vlamingen onder elkaar in de Provence! Heerlijk is dat!
De terugweg doen we te voet.
Het is een eenvoudige weg door heel veel bos. Toch nog goed voor 14 km wandelplezier. Heerlijk tussendoortje…
"Bonjour!"
********************
Vrijdag 27 september 2013
Voor de 30 km van vandaag
zijn we al vroeg op pad. Via de
GR trekken we naar Eygalières , een oud dorpje,
bekend als een van de mooist gelegen dorpen in Les Alpilles.
We bevinden ons volop in het land van druiven en olijven, aan de voet van de Alpilles.
Plukkers kijken niet op een tros of ...weten dat wij hier nog langs komen...
We komen nu en dan langs een echt 'wijndomein': een chique en heel groot landgoed met een grote ijzeren toegangspoort, een degelijke afsluiting en vooral heel veel groen. Er moet wat te verdienen zijn aan die Côte du Rhone en consoorten…
Het geurt hier naar tijm. Mensen verzamelen de takken om ze dan te verkopen.
In Eygalières klimmen oude huisjes tegen een kleine heuvel op en op het hoogste punt van het dorp ontdekken we heel wat ruïnes o.a. van een 12e-eeuwse donjon.
De ruïnes in Eygalières
Het kerkhof ligt er wat mistroostig bij.
Toevallig is het hier marktdag en kunnen we nog even de plaatselijke specialiteiten proeven…
Het dorp geurt naar tijm, rozemarijn en lavendel, de markt lijkt een explosie van Provençaalse kleuren en parfums.
We keren nog niet terug maar stappen nog een lange lus ten zuiden van Eygalières, een aantrekkelijke Chemin Forestier.
Het landschap is betoverend maar de zon is de hele dag niet van de partij… en
foto’s missen wel een beetje die blauwe lucht.
Geen nood, de weg is ons doel!
********************
Zaterdag 28 september 2013
Maussane les Alpilles, een authentiek, rustig dorpje in de
Vallée des Baux. Dat is ons doel voor
vandaag.
We trekken langs de Vallon de Saint Clerg naar boven ,
genieten van het leerrijke Sentier Botanique en dalen naar de D5
waar we aan de overkant het bos in duiken om even later de Piste
des Lombards te stappen.
Het is een kronkelende weg naar beneden en na iedere bocht smullen we van een nieuw uitzicht in deze schilderachtige vallei.
Langs het wijndomein La Sainte-Berthe trekken we naar Maussane.
Op dit 38 ha grote domein worden 6 rode druivenvariëteiten en 4 witte verbouwd. Verder cultiveert men er 4 ha olijfgaarden.
Aan de voet van Les Alpilles heerst een
microklimaat. Het kalkmassief vormt een
30 km lange, natuurlijke barrière die de wijngaarden beschermt. De mistral daarentegen heeft een gunstig
effect op de wijnbouw doordat deze wind de vochtigheid snel opdroogt. Aan de voet van het massief vermengt de
kalksteen zich met bauxiet en mergel, wat een goede drainage van het regenwater
geeft. Ideaal voor de wijnbouw!
In Maussane concentreert het dorpsleven zich blijkbaar onder
de platanen van het ruime plein bij de kerk, waar toeristen zich aan alle
lekkers uit de streek te goed doen…
Na een jus d’orange
keren we langs dezelfde weg terug en bij thuiskomst geeft onze stappenteller het mooie getal 33 km aan.
Niet slecht, vinden we zelf…
********************
Zondag 29 september 2013
Een heftig
onweer met onvermijdelijk enorm veel regen zal ons vandaag verhinderen om te gaan
stappen! Rotweer de hele voormiddag…
Een rustdag inlassen lijkt ons een goed idee.
We gaan op
verkenning in het stadje Saint-Rémy. Het
is er al een hele week kermis en op zondagnamiddag (de zon is er eindelijk terug…) is het er
bijzonder druk! Het contrast met de vorige week in de rust van de natuur kan
amper groter!
Nostradamus is in Saint-Rémy geboren en we vinden zijn geboortehuis terug.
Fontein
Nostradamus
Wat verder : "Hôpital Saint-Jacques établi en 1646 dans les anciennes fortifications".
Zo hadden we
er vroeger ook op zolder maar hier hangt een serieus prijskaartje aan vast…
Kruiden uit de Provence .... op iedere straathoek...
Fleurig
straatje
En wie
prijkt boven op de kerk? Juist,
Saint-Rémy.
Morgen weer
de natuur in!
Zondag 29 september 2013
Een heftig onweer met onvermijdelijk enorm veel regen zal ons vandaag verhinderen om te gaan stappen! Rotweer de hele voormiddag…
Een rustdag inlassen lijkt ons een goed idee.
We gaan op
verkenning in het stadje Saint-Rémy. Het
is er al een hele week kermis en op zondagnamiddag (de zon is er eindelijk terug…) is het er
bijzonder druk! Het contrast met de vorige week in de rust van de natuur kan
amper groter!
Nostradamus is in Saint-Rémy geboren en we vinden zijn geboortehuis terug.
Een rustdag inlassen lijkt ons een goed idee.
We gaan op
verkenning in het stadje Saint-Rémy. Het
is er al een hele week kermis en op zondagnamiddag (de zon is er eindelijk terug…) is het er
bijzonder druk! Het contrast met de vorige week in de rust van de natuur kan
amper groter!
Fontein
Nostradamus
Wat verder : "Hôpital Saint-Jacques établi en 1646 dans les anciennes fortifications".
Zo hadden we
er vroeger ook op zolder maar hier hangt een serieus prijskaartje aan vast…
Kruiden uit de Provence .... op iedere straathoek...
Fleurig
straatje
En wie
prijkt boven op de kerk? Juist,
Saint-Rémy.
Morgen weer
de natuur in!
********************
Maandag 30 september 2013
Geen GR vandaag, geen uitgestippelde wandeling maar alleen met de kaart en de zon als oriëntatiehulp!
Al in de vroege morgen trekken we naar boven. Het is niet warm en nog mistig.
Maar Météo France beloofde zonnig weer en eenmaal we aan La Caume arriveren breekt de zon door en het wordt een schitterende dag!!!De tocht van vandaag gaat min of meer dalend over de Chemin de Baume en biedt al van af het begin een waaier aan vergezichten.
Les Alpilles ... het lijkt wel het aards paradijs... zonder huizen, alleen maar natuur!
Schitterende uitzichten...
Zou dit de haven van Marseille zijn daar aan de horizon?
We komen op de D 24 en even later trekken we langs een nieuwe DFCI richting Mas de Gourgonnier. Opnieuw een enorm wijndomein. Duizenden druivenranken heel nauwkeurig ontdaan van de zoete lekkernij… Jammer…
De vaten liggen klaar en de flessen moeten nog gevuld…
En we doen nochtans hard ons best...
Eventjes op
de D 78 en daarna trekken we omhoog richting Plateau de la Caume. Het is
warm en de keien liggen niet zo effen… vermoeidheid slaat toe.
Maar de
panorama’s maken veel goed! Bij momenten
wanen we ons in Zwitserland. Les
Alpilles zijn zowaar de kleine Alpen en vandaag hebben we ze langs alle kanten
gezien!
Bijna 33 km op en neer. Het was een prachtige dag en het landschap was weer adembenemend!
********************
Dinsdag 1 oktober 2013
We zouden
het vandaag alleszins wat kalmer aan doen …
Niet dus! 33,42 km op onze
stappenteller!
In een
perfect zonnig wandelweer vertrekken we langs de GR naar Saint-Etienne-du-Grès.
Het is een
lange weg en juist buiten Saint-Rémy moeten we wegens werken een stuk
terugkeren en de omlegging nemen. Maar
we komen om te wandelen en klagen dus niet.
Door mooie
bossen...
...met vele doorkijkjes...
Kan dat de Mont Ventoux zijn in de verte?
Altijd blij met een wandelboom. Die brengt altijd een soort van geruststelling...
Niet altijd gemakkelijk, die stenen...
St-Etienne, dat is ons doel!
Het is een pomp, maar je moet niet pompen! Je moet met de hendel draaien en daar is het water dan!
Doorkijkje naar het noordelijke gebied boven St-Rémy.
We keren niet terug via de GR maar vinden een nieuwe weg door het bos en dalen naar het Canal des Alpines. Daar is het vlak, gemakkelijker en schilderachtig mooi…
En deze olijven moeten duidelijk nog geoogst worden! Ondertussen weten we dat olijven die bestemd zijn voor de inmaak geplukt worden als ze nog groen zijn. De andere moeten rijp zijn en een paarsbruine kleur hebben om tot olie verwerkt te worden.
Het was een mooie dag met een stevige tocht en daarom beslissen we om morgen een rustdag te nemen. Het is tenslotte ook nog vakantie!
********************
Woensdag 2 oktober 2013
Vandaag doen
we het heel rustig! Na het ontbijt
trekken we naar het centrum van Saint-Rémy.
Wekelijkse marktdag! En dat zorgt
in het al zo drukke centrum voor chaos alom!
De kramen staan opgesteld langs de randen van de doorgaande weg. Mensen
lopen her en der met boodschappentassen en roekeloze chauffeurs zijn zeker niet
van plan om de voetganger op het zebrapad voorrang te verlenen. De straat is al niet zo breed en vele geparkeerde
wagens zorgen bijkomend
voor ongemak. Het is hier enorm druk!!!
De honderden
kraampjes bieden voor elk wat wils. Het
zijn vooral de typische producten van de streek die de toeristen lokken! Wijn, olijfolie, zeep, zakjes met lavendel, potten,
zonnehoeden, spreien…
De commerce
draait welig! En de prijzen zijn navenant!
Op de Place de la République ‘krijg ‘ je een simpele Dame Blanche voor net geen 9 euro! In het plaatselijke supermarktje brengen we voor nog geen 2 euro een hele pot crème glassée mee …
En als topper staat midden in de chaos op een kleine rotonde ook nog een zangeres het beste van zichzelf te geven. Gelukkig heeft ze een goeie klankinstallatie met begeleidende muziek en brengt ze wondermooie en klassieke Franse meezingers. De vele toeristen op de terrasjes genieten… de zon is van de partij… het is vakantie …de wijn smaakt… Crisis? Waar is die crisis?
Onze namiddag is een heerlijke oase... Op ons eigen terras genieten van de krant en
een boek. En als het een beetje meezit…
een duik in het zwembad dat we helemaal voor
ons alleen hebben!
En geloof
maar dat die crème ons smaakt! Ook wij leven
hier een heel klein beetje als… God in
Frankrijk…
********************
Donderdag 3
oktober 2013
We stappen vandaag een bijna vlakke tocht naar
Eygalières. Het kan ons ook deze keer
weer bekoren.
In het
dorpje Eygalières staat de kerk van Saint Laurent.
We komen
voorbij de wijnvelden van Château Romanin .
Daar viert men vandaag het einde van de druivenpluk. Muziek en veel ambiance… C’est la fête! Een man vertelt ons dat de meeste druivenplukkers
Spanjaarden zijn, ook Marokkanen...
Er zitten wel 20 mannen rond de tafel vol wijnflessen. En straks moeten
ze met de auto terug naar Nîmes waar ze tijdelijk logeren. Als daar geen ongelukken van komen…
Wat verder zijn ze op het domein Milan nog volop aan de pluk bezig! Intensief werk! Maar wel eens interessant te zien wat een inspanningen die mensen leveren voor het lekkere goedje bij ons op tafel komt.
Morgen
bezoeken we Avignon.
********************
Vrijdag 4
oktober 2013
In het Bureau de Tourisme van Avignon krijgen we een
stadsplan en voor vandaag is dat ruim voldoende!
Avignon is een romantische stad gelegen aan de Rhône, heeft
omvangrijke verdedigingswerken, een beroemde brug, een hoog oprijzend pausenpaleis… Daarnaast nog heel wat kleine straatjes,
ontelbare pleintjes met terrasjes, honderden winkels en een uitzonderlijke rijkdom aan historisch en cultureel
erfgoed. Na 12 dagen natuur is het voor ons even wennen. Het lijkt daarbij of de hele wereld vakantie neemt in Avignon !
De huidige stadsmuur is 4,3 km lang en werd in de 14e eeuw in opdracht van de pausen gebouwd. Militair gezien had de muur nauwelijks waarde: de pausen wilden niets meer dan een eerste obstakel voor het paleis. Deze stadswal bezit 39 torens en 7 poorten.
Donderdag 3 oktober 2013
We stappen vandaag een bijna vlakke tocht naar
Eygalières. Het kan ons ook deze keer
weer bekoren.
In het
dorpje Eygalières staat de kerk van Saint Laurent.
We komen
voorbij de wijnvelden van Château Romanin .
Daar viert men vandaag het einde van de druivenpluk. Muziek en veel ambiance… C’est la fête! Een man vertelt ons dat de meeste druivenplukkers
Spanjaarden zijn, ook Marokkanen...
Er zitten wel 20 mannen rond de tafel vol wijnflessen. En straks moeten
ze met de auto terug naar Nîmes waar ze tijdelijk logeren. Als daar geen ongelukken van komen…
Wat verder zijn ze op het domein Milan nog volop aan de pluk bezig! Intensief werk! Maar wel eens interessant te zien wat een inspanningen die mensen leveren voor het lekkere goedje bij ons op tafel komt.
Morgen
bezoeken we Avignon.
********************
Vrijdag 4 oktober 2013
In het Bureau de Tourisme van Avignon krijgen we een
stadsplan en voor vandaag is dat ruim voldoende!
Avignon is een romantische stad gelegen aan de Rhône, heeft
omvangrijke verdedigingswerken, een beroemde brug, een hoog oprijzend pausenpaleis… Daarnaast nog heel wat kleine straatjes,
ontelbare pleintjes met terrasjes, honderden winkels en een uitzonderlijke rijkdom aan historisch en cultureel
erfgoed. Na 12 dagen natuur is het voor ons even wennen. Het lijkt daarbij of de hele wereld vakantie neemt in Avignon !
De huidige stadsmuur is 4,3 km lang en werd in de 14e eeuw in opdracht van de pausen gebouwd. Militair gezien had de muur nauwelijks waarde: de pausen wilden niets meer dan een eerste obstakel voor het paleis. Deze stadswal bezit 39 torens en 7 poorten.
Wanneer we de stadswallen volgen, komen we bij de restanten van de Pont St-Bébézet. Dit is de ‘Pont d’Avignon’ waar ‘on y danse’.. Deze brug werd in 1177 gebouwd door de herdersjongen Bénézet die door God zou zijn gezonden. Oorspronkelijk overspande de brug de Rhône tot aan de andere oever van Villeneuve-les-Avignon. In 1688 overstroomde de rivier, waardoor de brug grotendeels werd weggespoeld en alleen de huidige resten bleven staan. De overgebleven bogen reiken tot halverwege het Île de la Barthelasse.
Op de brug staat het charmante Sint Nicolaas-kapelletje: het onderste deel is van een eenvoudige Romaanse stijl en het bovenste is in gotische stijl gebouwd.
Het Palais des Papes.
Het paleis is het monumentale symbool van de Provence uit de dagen van de
pausen. Het paleis is een stad in een
stad. Het is een ware doolhof van
gewelfde zalen, weergalmende vergaderruimten, kleine kapelletjes en smalle
trappen, die de vele functies van het paleis illustreren: residentie, godshuis,
fort en bestuurlijk centrum.
In 1995 werden het majestueuze Palais des Papes en de Pont
Saint-Bénézet op de Werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst.
Tijd voor een krachtinspanning: een vrachtwagen rijdt zich klem in een bocht van de smalle
straatjes van Avignon en tientallen mannen bundelen
hun spieren…
Op de Place de
l’Horloge, het grote plein met platanen en terrassen, het kloppende hart van Avignon blijven de
‘Jappen’ allemaal bij de les… of toch bijna allemaal…
Plaatjes van de omgeving… echter niet
voor een prikje…
De Église Saint-
Agricol. Een kerk met een mooi
gebeeldhouwde gevel uit de 15e eeuw.
Saint-Agricol
Binnen talloze kunstvoorwerpen.
Het stenen Doni- retabel van Boachon uit 1525, dat de
Aankondiging aan Maria voorstelt is een ware blikvanger.
Mooi detail
In de Rue de la
République zijn in een lieflijk plantsoen deze bogen te zien, de enige
overblijfselen van de Abdij St-Martial.
Avignon heeft wel wat!
We hebben ervan genoten…
Morgen, als de dondervlaag die momenteel in alle hevigheid woedt ons verlaten heeft…trekken we weer onze stapschoenen aan !
********************
Zaterdag 5 oktober
2013
Na een nacht met veel klank- en lichtspel kondigt de morgen zich
buiten alle verwachting goed aan! Het
klimaat hier in de Provence valt mee! ’s Nachts regen, overdag zon…
We stappen vandaag langs het Canal des Alpines naar Saint-Etienne -du -Grès.
Eigenlijk staat overal aangegeven dat de toegang verboden
is, maar de goed begaanbare paadjes vertellen ons dat niemand er zich wat van
aantrekt.
Opvallend is wel dat het water veel lager staat dan de voorbije week.
Er is één overheersend kleur vandaag: groen!Na de middag is er dan nog de azuurblauwe lucht om het plaatje zo mogelijk nog aantrekkelijker te maken.
Het Palais des Papes.
Het paleis is het monumentale symbool van de Provence uit de dagen van de
pausen. Het paleis is een stad in een
stad. Het is een ware doolhof van
gewelfde zalen, weergalmende vergaderruimten, kleine kapelletjes en smalle
trappen, die de vele functies van het paleis illustreren: residentie, godshuis,
fort en bestuurlijk centrum.
In 1995 werden het majestueuze Palais des Papes en de Pont
Saint-Bénézet op de Werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst.
Tijd voor een krachtinspanning: een vrachtwagen rijdt zich klem in een bocht van de smalle straatjes van Avignon en tientallen mannen bundelen hun spieren…
Op de Place de
l’Horloge, het grote plein met platanen en terrassen, het kloppende hart van Avignon blijven de
‘Jappen’ allemaal bij de les… of toch bijna allemaal…
Plaatjes van de omgeving… echter niet
voor een prikje…
De Église Saint-
Agricol. Een kerk met een mooi
gebeeldhouwde gevel uit de 15e eeuw.
Saint-Agricol |
Binnen talloze kunstvoorwerpen.
Het stenen Doni- retabel van Boachon uit 1525, dat de
Aankondiging aan Maria voorstelt is een ware blikvanger.
Mooi detail |
In de Rue de la
République zijn in een lieflijk plantsoen deze bogen te zien, de enige
overblijfselen van de Abdij St-Martial.
Avignon heeft wel wat!
We hebben ervan genoten…
Avignon heeft wel wat!
We hebben ervan genoten…
Morgen, als de dondervlaag die momenteel in alle hevigheid woedt ons verlaten heeft…trekken we weer onze stapschoenen aan !
********************
Zaterdag 5 oktober 2013
Na een nacht met veel klank- en lichtspel kondigt de morgen zich
buiten alle verwachting goed aan! Het
klimaat hier in de Provence valt mee! ’s Nachts regen, overdag zon…
We stappen vandaag langs het Canal des Alpines naar Saint-Etienne -du -Grès.
Eigenlijk staat overal aangegeven dat de toegang verboden
is, maar de goed begaanbare paadjes vertellen ons dat niemand er zich wat van
aantrekt.
Opvallend is wel dat het water veel lager staat dan de voorbije week.
Er is één overheersend kleur vandaag: groen!Na de middag is er dan nog de azuurblauwe lucht om het plaatje zo mogelijk nog aantrekkelijker te maken.
Na de regen van vannacht...ze schieten als paddenstoelen uit de grond...
2 paarden in deze oase van groen…
********************
Zondag 6 oktober 2013
De laatste dag gaan we de culturele toer op!
Saint-Rémy-de-Provence is nauw verbonden met Vincent van
Gogh, die een jaar in Saint-Paul-de-Mausole verbleef (1889-1890) en daar meer
dan 150 doeken produceerde. Een Van
Gogh-route met 21 panelen waarop reproducties staan van werken die in
Saint-Rémy zijn gemaakt, laat ons door de ogen van de kunstenaar naar de
omgeving kijken. De rondwandeling
begint bij de ingang van de vindplaats van Glanum en eindigt in het centrum van
het stadje.
2 paarden in deze oase van groen…
********************
Zondag 6 oktober 2013
De laatste dag gaan we de culturele toer op!
Saint-Rémy-de-Provence is nauw verbonden met Vincent van
Gogh, die een jaar in Saint-Paul-de-Mausole verbleef (1889-1890) en daar meer
dan 150 doeken produceerde. Een Van
Gogh-route met 21 panelen waarop reproducties staan van werken die in
Saint-Rémy zijn gemaakt, laat ons door de ogen van de kunstenaar naar de
omgeving kijken. De rondwandeling
begint bij de ingang van de vindplaats van Glanum en eindigt in het centrum van
het stadje.
Aan de voet van de laatste uitlopers van de Alpilles, 1 km ten zuiden van Saint-Rémy, tussen pijnbomen en olijfgaarden, lag ooit de rijke stad Glanum. Na de verwoesting door de barbaren aan het eind van de 3de eeuw werd de stad verlaten. Wat rest zijn 2 imposante monumenten (het mausoleum en de triomfboog) die als wachters over de oude ruïnes waken.
Het mausoleum |
Dit 18 m hoge monument , een van de mooiste uit de Romeinse tijd, is bijna volledig intact; alleen de dennenappel die de koepel sierde, ontbreekt. De vier zijden van de sokkel zijn versierd met bas-reliëfs met jachttaferelen en veldslagen.
Deze poort, waarschijnlijk uit dezelfde periode als het mausoleum, is een heel oude Romeinse poort. Hij markeerde de toegang tot Glanum op de doorgangsweg naar de Alpen. De harmonieuze verhoudingen en het schitterende beeldhouwwerk verraden Griekse invloeden.
En nu gaan we op tocht met Vincent van Gogh!
Zelfportret |
En als toemaatje is er ook vandaag in de stad een kunstenaarsmarkt Route de Artistes. Onvoorstelbaar hoeveel schilders deze regio
kent. Overal in de straten zijn
kraampjes opgezet. Keuze genoeg!
En met een laatste blik op de monumentale kerk verlaten we de Place de la République want morgen keren we terug naar huis.
We houden ons al klaar voor auto 1, bus, navette, TGV
Avignon-Rijsel, trein 1, trein 2, auto 2.
Aan Les Alpilles
houden we heel wat herinneringen over aan mooie tochten door de natuur! De blauwe lucht, het vele groen en deze
grillige bergstreek waren indrukwekkend!
********************
Maandag 7 oktober 2013
Un grand merci à Mme Kudla, onze vriendelijke Franse
buurvrouw die ons vanmorgen vroeg naar de bushalte op La Place de la
République brengt!
Via een aantal kleine
dorpjes voert de bus ons naar Avignon waar we met een navette naar het
TGV-station in Avignon bussen. De TGV
brengt ons heel stipt naar Lille Flandres.
De trein die ons naar huis moet brengen heeft vertraging... We voelen ons weer onmiddellijk thuis in België!
Les Alpilles, een schitterend wandelgebied!
Een aanrader voor wie in Zuid-Frankrijk een actieve vakantie wil...
*********
En onze volgende wandelvakantie?
We blijven in eigen land! Binnenkort verkennen we Saint-Hubert en omgeving en proberen we elke dag aan onze blog te werken.... Tot dan?
*********
En onze volgende wandelvakantie?
We blijven in eigen land! Binnenkort verkennen we Saint-Hubert en omgeving en proberen we elke dag aan onze blog te werken.... Tot dan?
met veel plezier gelezen!!! Heel mooie herinnering en een groot verlangen om snel terug te gaan.
BeantwoordenVerwijderenmooooooooooooooie foto's!!!
BeantwoordenVerwijderenwil er ook es naartoe!
x
Anneke
Dat heb je schitterend gedaan!
BeantwoordenVerwijderenDank u, dat we hebben mogen en kunnen meegenieten van jullie mooie reis
Nog een mooie en gezellige herfstavond
groetjes voor jullie van ons
Hedwin en Willy
Zeer mooie streek, prachtig in beeld gebracht door haarscherpe foto's.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me een beetje een ruw en onherbergzaam landschap met heel weinig bebouwing. Net iets voor wandelaars als jullie.
Het was toch lief van die Franse wijnboeren om, wetende dat jullie achter kwamen, wat druiventrossen te laten slingeren! En die Franse dieren dan, zo vriendelijk!!!
Ook........geproefd van de Côtes- du- Rhone- wijnen? Altijd lekker en nooit duur!
Hier en daar ook wat overblijfselen van lang vervlogen tijden....altijd interessant!
Jullie weten altijd de mooie plekjes te vinden! Chapeau!!!
Ray.
Hallo
BeantwoordenVerwijderenIk heb genoten van je mooie foto's van de Provence.
Het waren meteen herinneringen aan ons verblijf aldaar.
We hebben ook gelogeerd in Saint Remy en het Glanum
en Les Beaux bezocht.Maar we hebben wel niet zoveel
te voet afgelegd. Jullie zijn echte stappers hé.
Christiane en Wilfried
Dag Irene en haar onmisbare compagnon de route,
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor deze zonnige en warme reportage.
Het was weer een mooi reisverhaal in woord en beeld.
Hopelijk eens tot ziens ?
Groetjes van Greta.