Ten noordoosten van Puurs ligt Ruisbroek.
Dat is vandaag ons doel.
Eerste blikvanger is 't Hof van Seghers, een 18e-eeuwse landbouw -en handelsuitbating. Beschermd als monument in 1998.
Men gebruikte de woning en haar verankerde dwarsschuur met lemen dorsvloer als landbouw-en handeluitbating.
Tussen het gebouw en de Vliet lag een kil- of waterinham- met los-en laadkaai. Daar voeren rivierschepen stadsmest, steenkolen en kalk aan. Vandaag is die waterinham evenwel verdwenen.
Het blijft indrukwekkend hoe men hier groenten teelt.
We naderen Eikevliet. Vooraan de rivier de Vliet.
Vroeger was de Vliet onderhevig aan het getij. Pas na de overstromingsramp in Ruisbroek (1976) werd de Vliet afgedamd en tijloos gemaakt. Sindsdien wordt het water van de Vliet verzameld in een vergaarbekken en via een pompgemaal in het veel hoger gelegen kanaalwater gepompt.
Daardoor is ze niet meer onderhevig aan de getijden.
De dijk naast de Vliet.
Zo komen we aan het kanaal naast de Rupel. Aan de overkant ligt Niel.
Bij Eikenbroek is er zelfs een piepklein haventje.
Het jaar 1976 herinneren de Ruisbroekenaren zich zeker niet als 'de lange hete zomer'. In het dorp vernietigde een hevige storm die gepaard ging met hoogtij, de dijken. Op sommige plaatsen stond het water tot twee meter hoog! "De Redder" eert iedereen die toen de handen uit de mouwen stak.
Nog een monument "De Waterhoek". Uit dank aan O.L.Vrouw voor het behoud bij de overstroming van 3 januari 1976.
Heel dichtbij de eenvoudige Lourdesgrot in het bos van Ruisbroek.
Voor iedere vogel een huisje?
(Knooppunten: 124-73-71-72-65-64-63-62-66-67-70-69-72-71-73-124)
***
Hier eindigt onze wandelvakantie. We waren op ontdekkingstocht in het Land van Stille Waters.
We hebben ervan genoten, met dank aan het wandelnetwerk.
Op de kaart hebben we alle belopen paadjes in het oranje aangeduid.
Onze batterijen zijn weer opgeladen en we kijken nu al uit naar de volgende vakantie in Zinal (Wallis- Zwitserland).
