Oignies en Le Mesnil, gelegen tussen de bossen

We hadden nog twee dorpjes  uit Viroinval op onze verlanglijst: Oignies en Le Mesnil.
Om de broeierige warmte te ontlopen zijn we  vanmorgen al om kwart voor 9 op stap.

Op een 11-tal km van Treignes ligt Oignies.  Verscholen in de bossen.  Ideaal voor vandaag.

Een stukje van de GR 12 door Les Houpias tot aan La belle Aire de Faude. 

We lopen op de grens met Frankrijk.  De grens wordt gevormd door de kleine Ruisseau d’Alyse.

We zetten koers naar Le Trou du Diable.

Het Frans Nationaal  Geografisch Instituut berekende in 1995 dat het geografisch middelpunt van de EU (toen nog met 15 landen) in de deelgemeente Oignies-en-Thiérache lag.  Op deze plek werd het kunstwerk “La Cathédrale de Lumière van de Belgische glaskunstenaar Bernard Tirtiaux opgericht.

Via Risque Tout trekken we door het bos naar Le Mesnil, laatste van de 8 dorpjes op ons programma...

In Le Mesnil vinden we bij de kerk een rustbank in de schaduw! Tijd voor de picknick!

En nu terug naar Oignies.

2

Gevonden op een  voordeur!

En dit was onze tocht:

20 km gestapt bij 30°.  Al een geluk dat er hier zoveel  bossen zijn!

Viroinval… het is een topper!  We kunnen het alleen maar sterk aanbevelen aan al wie houdt van de stilte, de natuur, het wandelen… 

Weg van alle drukte!  

Volgende afspraak: Madeira.

Daar willen we nog eens op de levada’s lopen,
daar willen we nog eens genieten van de bloemenpracht, van het klimaat… na 11 jaar nog eens terug naar dat mooie wandeleiland!

Bij leven en welzijn…

In mineur...

Rustdag... omdat het moet...

De Buksboomberg van Dourbes

 De geboortestreek van de Viroin

Ergens tussen de dorpen Nismes en Dourbes wordt de Viroin geboren uit de samenvloeiing van het Witte en het Zwarte Water.  De rivier meandert door deze heel aantrekkelijke streek met heel bijzondere bezienswaardigheden, die alle met de unieke natuur te maken hebben.
Startplaats: Dourbes.
Vandaar naar Montagne-aux-Buis.

‘Montagne’ betekent ‘berg’ en ‘buis’ staat voor buksboom of buxus.  We staan hier voor een merkwaardig natuurreservaat.  Er bestaan verschillende soorten buksboom.  Die in het reservaat is de Buxus sempervirens, de meest gebruikte soort die in West-Europa in het wild voorkomt.
Hij wordt ook nog ‘palmboompje’ genoemd, hoewel hij helemaal niets met palm te maken heeft.  Maar in de katholieke kerk is het gebruik van palmtakken al eeuwenlang bekend.  Omdat echte palmbomen hier niet groeien voelden de middeleeuwers zich aangetrokken tot wintergroen en altijdgroene planten, bijvoorbeeld buksboom.  Takjes van deze plant worden op palmzondag gewijd.  Ze worden in huis en schuur aangebracht tussen de armen van een kruisbeeld om het onheil (bliksem) af te wenden.
‘Montagne-aux-Buis’ is de Franse vertaling van ‘Tienne aux Pauquis’.  In het Waals staat ‘pauquer’ voor ‘zijn Pasen houden’, vandaar dus ‘Pauquis’.

We lopen naar het dorp Nismes dat ligt in het land van de ‘tiennes’, oeroude kalkheuvels die eigenlijk overblijfselen zijn van koraalriffen uit een prehistorische, warme zee.  Het kalkoplossend vermogen van koolzuurhoudend regenwater heeft op de plateaus bij Nismes talrijke grotten uitgeloogd.

(Ons vakantiehuis kreeg ook de naam ‘Les Tiennes’. Onze eigenares vult aan: "Les tiennes ne sont pas qu'à Nismes mais bien sur toute la région au nord du Viroin appelée la Calestienne." Dans le jardin, d'ailleurs vous pouviez ramasser très facilement des fossiles marins.)

 Richting Nismes.

Nismes wordt doorkruist door het riviertje Eau Noire in de dorpskom en het riviertje Eau Blanche ten noorden ervan. Op de grens met Dourbes vloeien de twee samen tot de Viroin.

Kerk in Nismes.

Kasteel bij de brug over de Eau Noire.

In Nismes is het ook dat we voor het eerst deze week nogal wat horeca vinden en dit is met deze hittegolf meer dan welkom.  

 

Eau Noire in Nismes

Morgen? Te warm?